از جمادی مردم و نامی شدم وز نما مردم ز حیوان سر زدم

مردم از حیوانی و آدم شدم پس چه ترسم من ز مردن کم شدم؟

لحظه ی دیگر بمیرم از بشر تا بر آرم از ملائک بال و پر

بار دیگر از ملک پرّان شوم آنچه اندر وهم تو ناید آن شوم

شاید بتوان با اطمینان گفت که سیر تحوّل و تکامل انسان ، یعنی مراحل گوناگون حرکت از خاک به افلاک و از آنجا به عرش و سپس به ملکوت و آنگاه پیوستن به حقیقت مطلق و یگانه شدن با اصل خویش، کامل و واضح در این چهار بیت مثنوی بیان گردیده است.

نفس انسان به لحاظ ساختار وجودی، در بود پیدایش «جسمانی الحدوث» و در استمرار وجودش «روحانی البقاء» است. به این معنی که نفس انسان تا زمانی که در دنیای رحم است دارای حیات گیاهی بوده و خواص و آثار گیاهی دارد.

پس از خروج از دنیای ظلمانی رحم، به تکامل خود ادامه داده و واجد حیات حیوانی می شود به گونه ای که علاوه بر خواص و آثار گیاهی- که همان تغذیه‌، تولید، و رشد است- دارای خواص نفس حیوانی می شود یعنی ادراک و حرکت ارادی.

پس از مرحله نفس حیوانی، به تکامل جوهری خود ادامه داده و به مرحله نفس انسانی می رسد یعنی علاوه بر کمالات نفس نباتی، نفس حیوانی، واجد کمالات نفس انسانی که همان تعقل و تکفر است، می گردد. خو نفس انسانی دارای مراتب و مراحل بی نهایت است تا به کمال مطلوب خود که فناء فی الله است‌، نایل گردد .

تعداد 0 پیام ( 1282 حرف درج شده- -722 حرف مانده )

طول متن شما از 280 حرف بیشتر است. در صورتی که پاسخ به صورت پیام کوتاه باشد در باکس باقی خواهد ماند

جریان دقیقا برخلاف آنچیزی است که در سوال مطرح فرمودید سیر انسان به شوی تکامل است نه نابودی .

از جمادی مردم و نامی شدم + وز نما مردم ز حیوان سر زدم

مردم از حیوانی و آدم شدم + پس چه ترسم من ز مردن کم شدم؟

لحظه ی دیگر بمیرم از بشر + تا بر آرم از ملائک بال و پر

بار دیگر از ملک پرّان شوم + آنچه اندر وهم تو ناید آن شوم

شاید بتوان با اطمینان گفت که سیر تحوّل و تکامل انسان ، یعنی مراحل گوناگون حرکت از خاک به افلاک و از آنجا به عرش و سپس به ملکوت و آنگاه پیوستن به حقیقت مطلق و یگانه شدن با اصل خویش، کامل و واضح در این چهار بیت مثنوی بیان گردیده است.

نفس انسان به لحاظ ساختار وجودی، در بود پیدایش «جسمانی الحدوث» و در استمرار وجودش «روحانی البقاء» است. به این معنی که نفس انسان تا زمانی که در دنیای رحم است دارای حیات گیاهی بوده و خواص و آثار گیاهی دارد.

پس از خروج از دنیای ظلمانی رحم، به تکامل خود ادامه داده و واجد حیات حیوانی می شود به گونه ای که علاوه بر خواص و آثار گیاهی- که همان تغذیه‌، تولید، و رشد است- دارای خواص نفس حیوانی می شود یعنی ادراک و حرکت ارادی.

پس از مرحله نفس حیوانی، به تکامل جوهری خود ادامه داده و به مرحله نفس انسانی می رسد یعنی علاوه بر کمالات نفس نباتی، نفس حیوانی، واجد کمالات نفس انسانی که همان تعقل و تکفر است، می گردد. خو نفس انسانی دارای مراتب و مراحل بی نهایت است تا به کمال مطلوب خود که فناء فی الله است‌، نایل گردد .

نمایه: