بهگفتهی آکادمی ملی علوم آمریکا، این کشور باید برنامهی پژوهشی چند میلیون دلاری را درزمینهی مدیریت تابشهای خورشیدی ایجاد کند. این آکادمی در گزارشی پیشنهاد میکند که ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون دلار برای مدت پنج سال برای درک بهتر امکان مداخلاتی برای کاهش نور خورشید، پیامدهای ناخواسته و اینکه چگونه این تکنولوژی میتواند به روشی اخلاقی اداره شود، سرمایهگذاری شود.
آکادمی ملی علوم آمریکا (NAS) میگوید کاهش انتشارات ناشی از سوختهای فسیلی همچنان ضروریترین و مهمترین اقدام برای مقابله با بحران اقلیمی است. اما سرعت کم پیشرفت در زمینهی اقدامات اقلیمی به این معنا است که همهی گزینههای ممکن را باید بررسی کرد. براساس این گزارش، آزمایش در فضای باز تنها در صورتی مجاز است که آزمایش موردنظر دانشی حیاتی فراهم کند که ازطرق دیگر قابل دستیابی نیست. دانشگاه هاروارد امیدوار است برای پروازهای آزمایشی خود که با مخالفت گروههای زیستمحیطی روبهرو است، از کمیتهای مستقل تأیید بگیرد.
به گزارش گاردین، در گزارش آکادمی ملی علوم آمریکا سه نوع مدیریت تابشهای خورشیدی درنظر گرفته میشود تا گرمای بیشتری از اتمسفر زمین خارج شود. تزریق ذرات بازتابکننده ریز به استراتوسفر برای ایجاد مانع دربرابر نور خورشید، استفاده از ذرات بهمنظور افزایش قابلیت بازتابندگی ابرهایی که در ارتفاع کم روی اقیانوسها تشکیل میشوند و نازک کردن ابرهای سیروس که در ارتفاع بالا تشکیل میشوند. براساس اطلاعات گذشته، میدانیم فورانهای آتشفشانی بزرگ با وارد کردن ذرات به اتمسفر موجب خنک شدن اقلیم میشوند.
مقالههای مرتبط:
طرفداران رویکرد مدیریت تابشهای خورشیدی استدلال میکنند که تأثیر گرمایش جهانی چنان زیاد است که هر گزینهای که آن را محدود میکند، باید مورد بررسی قرار گیرد. استدلال مخالفان این است که چنین پژوهشهایی با این خطر همراه است که فناوریهای مذکور بهجای اینکه برای کاهش انتشارات مورد استفاده قرار گیرد، بهوسیلهی کشورهای سرکش برای اهداف دیگر استفاده شود.
منتقدان همچنین هشدار میدهند که چنین رویکردی میتواند به تولید محصولات کشاوزی آسیب برساند و برای پرهیز از افزایش ناگهانی دما لازم است که بهطور پیوسته حفظ شود، مگر اینکه انتشارات کربنی به سرعت کاهش پیدا کند. پروفسور مارسیا مکنات، رئیس آکادمی گفت با توجه به فوریت بحران اقلیمی، مدیریت تابشهای خورشیدی باید بیشتر مورد مطالعه قرار گیرد. اما درست مانند پیشرفت در زمینههایی مانند هوش مصنوعی یا ویرایش ژن، مردم نیز باید درگیر شوند تا نهتنها بپرسند که آیا میتوانیم این کار را انجام دهیم، بلکه این سؤال را نیز مطرح کنند که آیا باید این کار انجام شود.
به گفتهی مکنات، مسائل مرتبط با اداره کردن آن (چه کسی تصمیم میگیرد تا این مداخلات را اجرا کند و برای چه مدت زمان) به اندازهی سوالات علمی مهم هستند. پروفسور کریس فیلد از دانشگاه استنفورد که رئیس کمیتهی تهیهکننده گزارش مذکور بود، گفت هدف برنامهی پژوهش مدیریت تابشهای خورشیدی باید کمک به جامعه برای تصمیمگیری آگاهانهتر باشد.
این برنامه پژوهشی براساس شواهد موجود از علوم اجتماعی، علوم طبیعی و فناوری، میتواند نشان دهد که مدیریت تابشهای خورشیدی نباید بیش از این مورد توجه قرار گیرد یا اینکه به این نتیجه برسد که لازم است مطالعهی بیشتری روی آن انجام شود. در این گزارش آمده است:
سرمایهگذاری اولیه معقول برای این برنامه پژوهشی در محدودهی ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون دلار طی پنج سال است. برنامه بخش کوچکی از بودجه آمریکا برای پژوهشهای مرتبط با تغییرات اقلیمی خواهد بود و نباید موجب تغییر تمرکز از پروژههای دیگر شود.