تعریف و اقسام عقد هبه در قانون مدنی

هبه عقدی است که به موجب آن یک نفر مالی را به طور رایگان به مالکیت دیگری در می­آورد، به تملیک­کننده واهب، طرف دیگر را متهب و مالی را که مورد هبه است، عین موهوبه می­گویند. به عبارت دیگر در هبه شخص مالی را به رایگان و مجانی به شخص دیگری می­بخشد.
اگر موضوع هبه مال غیرمنقول ثبت شده( املاک، باغ، آپارتمان، مغازه و غیره که سند رسمی دارد) باشد، باید عقد هبه رسماً به ثبت برسد. واهب باید مالک مالی باشد که هبه می­کند. هبه ممکن است معوض باشد و بنابراین واهب می­تواند شرط کند که متهب مالی را به او هبه کند یا عمل مشروعی را به طور رایگان برای او انجام بدهد.
بعد از هبه، واهب می­تواند از هبه رجوع کند، یعنی مالی را که بخشیده است پس بگیرد، مگر در موارد ذیل:

• در صورتی که متهب پدر یا مادر و یا اولاد واهب باشد.

• در صورتی که هبه معوّض بوده و عوض هم داده شده باشد.

• در صورتی که عین موهوبه از ملکیت متهب خارج شده یا متعلق حق غیر واقع شود.

• در صورتی که در عین موهوبه تغییری حاصل شود.

بعد از فوت واهب یا متهب رجوع ممکن نیست. هرگاه داین طلب خود را به مدیون ببخشد، حق رجوع ندارد. هم­چنین اگر کسی مالی را به عنوان صدقه به دیگری بدهد، حق رجوع ندارد.