چرا بايد قبل از ظهور امام زمان حوادث تلخي مانند سفياني اتفاق افتد؟ و اين كه در احاديث آمده كه يَملأ الارض عدلاً وقسطاً كما مُلئت ظلماً و جوراً. آيا منظور اين است اگر زمين پر از عدل باشد ديگر ظهور نخواهند كرد؟

پاسخ بخش اول سئوال:
1. در روايات معتبر معصومين (عليهم السلام) رويدادهاي قبل از ظهور پيشگوئي شده است تا اينكه روح انتظار و اميد همواره در بشر زنده و امر ظهور حتمي و محقق جلوه نمايد. از اين روي پيشگويي معصومين از حوادث و علائم پيش از ظهور لطفي از ناحيه ايشان و به مصلحت بشر است.
2. علائم و حوادث تلخي چون دجّال و سفياني از مقوله هست است و نه از مقولة بايد. يعني اين طور نيست كه بايد فساد و فسق دجّال صفتان صورت پذيرد تا ظهور انجام بگيرد بلكه فساد و تباهي ايشان صورت مي پذيرد و بعد از آن ظهور به وقوع مي پيوندد. به عبارت ديگر از آنجا كه علم آغاز و انجام عالم در دست معصومين مي باشد، تنها ائمه گزارشي از رخدادها و حوادث قبل از ظهور همچون دجال و سفياني داده اند؛ نه آنكه دعوت و سفارش به فسق و فجور دجال صفتان و سفياني منش ها كرده باشند. بنابراين بيان رويدادهاي قبل از ظهور توسط ائمه(عليهم السلام) صرف يك پيشگويي از اوضاع و احوالات مستكبرين و معاندين و مفسدين مي باشد.
و البته مجال يافتن امثال سفياني براي جنايت و فساد نتيجة محروم ماندن جامعه جهاني از نعمت امام ظاهر است و اين محروميت نيز جزاي سستي انسان ها در فراهم كردن زمينه هاي ظهور امام معصوم ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ است. بنابراين وقوع حوادث تلخي مانند خروج سفياني شرط ظهور حضرت نيستند بلكه معصومين –عليهم السلام- به ما خبر داده اند وقتي چنين حوادثي رخ داد هنگامه ظهور امام زمان(ع) است.
 پاسخ بخش دوم سوال:
1. فلسفة بعثت پيامبران و نزول کتاب هاي آسماني هدايت و سعادت بشر بوده است لكن خود كامگي و ستم پيشگي عده اي از انسان هاي قلدور و گردن كش. عامل ظلم و جور و مانع ايجاد عدالت و سعادت بشر بوده است از اين روي خاستگاه وجود ظلم و جور و فراگير شدن آن,وجود ستم پيشگان مي باشند نه ارادة الهي. زيرا خداوند همواره بشر را به سعادت و حقيقت و عدالت دعوت كرده است.
2. بشر همواره به خاطر جهل و غفلت و تبعيت از حكام جائر, فرصت هدايت هاديان را به شكل جهاني آن, از ايشان گرفته از اين روي بر طبق فلسفة غيبت خداوند اراده كرده آخرين وصي رسول خاتم را ذخيره نموده تا به دست او فلسفه بعثت انبياء يعني ايجاد قسط و عدل و در نهايت سعادت و كمال بشر را محقق سازد زيرا در غير اين صورت نقض غرض از هدف خلقت كه همانا اجراي توحيد محض است حاصل مي آيد.
3. پر شدن جهان از ظلم و جور به معني اين نيست كه همه افراد و انسان ها ظالم و فاسد باشند زيرا همواره انسان هايي حق طلب و عدالت خواه در طول تاريخ زندگي بشرفراوان بوده اند. بلكه پر شدن عالم از ظلم و فساد به دست عدهء معدودي محقق مي شود از اين روي اين طور نيست كه ظلم و جور همه چيز و همه كس را فرا گرفته و همه را ظالم و ستمگر كند تا امام مهدي ظهور نمايد! بلكه همين قدر كه مديريت جهان به دست ستمگران است فراگيري ظلم و جور صدق مي كند. وانگهي خواست الهي به عنوان يكي از اركان امر ظهور مقدم بر علائم و قواعد ظهور مي باشد هم چنانكه در بعضي از روايات آمده است كه اگر خداوند بخواهد مي تواند امر ظهور را در يك شب اصلاح نمايد.
4. هيچگاه زمين به نحو تام قبل از ظهور پر از عدل نخواهد شد زيرا بينش عميق براي مديريت جهان تنها ازعهدة شخص معصوم بر خواهد آمد چه اينكه غير معصوم در طول تاريخ زندگي بشر چنين حالتي را حتي در سطح يك كشور به وجود نياورده است چه رسد در سطح جهان. از اين روي تحقق چنين امري نا ممكن خواهد بود. به علاوه سير تاريخي زندگي بشر و غفلت و جهالت حاكم بر بشريت و وجود حكام جور و ستم پيشه ,پر شدن عالم از ظلم و فساد را اجتناب نايذير كرده است.