اگر علماي شيعه مي توانند با امام عصر ارتباط داشته باشند پس چرا هنوز هم بسياري از سؤالات و احاديث مبهم مانده اند زيرا امام عصر(عج) مي تواند آنها را حل كند؟

1 . در اينكه حضرت حجت(عج) از احوالات جامعة شيعه آگاهي دارد و در رسيدگي و سرپرستي شيعيان كوتاهي نمي كند ترديدي نيست؛ زيرا حضرت حجت مي فرمايد: «ما در رسيدگي و سرپرستي شما كوتاهي و اهمال نكرده ايم و ياد شما را از خاطر نبرده ايم، كه اگر جز اين بود دشواري ها و مصيبت ها، بر شما فرود مي آمد و دشمنان شما را ريشه كن مي كردند.»[1]2 . و نيز در اين كه حضرت، دعاها،[2] زيارات، پرسش هاي علمي برخي علما،[3] را تعليم مي دهد شك نكنيد و از جمله دعاها، زيارت آل ياسين، عظم البلاء،[4] زيارت رجبيه است كه هر يك، داراي مضامين بسيار بلندي اند، و حكايت سيد رشتي و سفارش امام عصر(عج) بر خواندن نافله و عاشورا و جامعه بسيار شنيدني است.[5]3 . در سئوال آمده چرا هنوز بسياري از سؤالات و احاديث مبهم مانده اند؟ بايد توجه داشته باشيم هر چند ممكن است بسياري از احاديث و سؤالات براي غيرمتخصصان آن علم مبهم و نامفهوم باشد ولي براي اهل فن كاملاً‌ روشن و قابل فهم و بيان است و بر همين اساس نيازي به پرسيدن از امام عصر (عج) نمي باشد.
4 . نبايد فراموش كنيم حضرت حجت(عج) غايب است و در جزئيات فقه و حديث و يا مسائل غيرضروري، صدور حكم و دستورازناحيه مقدسه ميسر نيست واصولاً چنين ديدگاهي با فلسفه غيبت حضرت سازگاري ندارد .
آيت الله اميني در شرح خطبة 146 نهج‌البلاغه مي نويسد: «حضرت ولي عصر(عج) در زمان غيبت نيز براي پيشرفت و عظمت اسلام و حل و فصل امور ضروري مسلمين تا سرحد قدرت كوشش مي كند و سپس مي فرمايند: «از ظاهر خطبه استفاده مي شود كه: امام عصر(عج) در نهايت خفا و پنهاني زندگي مي كند،‌ليكن با بصيرت و بينايي كامل در حل و فصل امور ضروري مردم و دفاع از حوزة مقدسة اسلام كوشش مي نمايد. از مشكلات مردم گره گشايي مي كند از گرفتاران دادرسي مي كند، اجتماعاتي را كه به منظور برهم زدن اساس اسلام تأسيس شود متفرق مي سازد. تشكيلاتي را كه زيان بخش تشخيص دهد برهم مي زند، مقدمات تأسيس اجتماعات ضروري و سودمند را فراهم مي سازد، به بركت وجود مقدس امام عصر(عج) دسته اي از مردم براي دفاع از دين مجهز مي شوند و در تصميمات خود از معارف و علوم قرآن الهام مي گيرند.[6]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1 . امام مهدي از ولادت تا ظهور، سيد محمد كاظم قزويني.
2 . بركات حضرت ولي عصر، علي اكبر نهاوندي.

پي نوشت ها:
[1] . موسوي اصفهاني، سيد محمدتقي، مكيال المكارم، ترجمه سيد مهدي حائري، چاپ نگين، 1381، ج اول، ابتداي كتاب.
[2]  . فصلنامه تخصصي انتظار: مركز تخصصي مهدويت شماره 5، مقاله پور سيد آقايي به نقل از عنايات حضرت مهدي، ص 57 ـ‌74 همين ص 15 ـ 28، مكيال المكارم، ج 1، ص 334، النجم الثاقب، ص 602.
[3] . همان.
[4] . همان.
[5] . همان.
[6] . اميني، ابراهيم، دادگستر جهان، انتشارات شفق، چاپ قدس، چاپ 25، 1381، ص 158 ـ 159.