چادر به صورتی که در میان ایرانیان معمول است – چادر بلند که تا پایین پا می رسد – در میان جامعه عرب معمول نبوده، ولی چیزی شبیه «نیمه چادر» رایج بود که ظاهراً منظور از «جلباب» هم که در آیات قرآن آمده، اشاره به همین است. چیزی نه مثل مقنعه و روسری کوتاه و نه مثل چادر ما خیلی بلند؛ این چادر شاید تا کمر و کمی پایین تر می رسیده است و آن بزرگواران از آن استفاده می کردند. بعلاوه عرب ها دو نوع پوشش دیگر نیز داشتند که نام‌ آن‌ها عبارت است از: «درع» که پیراهن وسیع است و «ملحفه» که همان چادر بوده است. از روایات استفاده می شود که صدیقه طاهره سلام الله علیها هر سه پوشش فوق را داشتند. مقنعه را سر می کردند و درع هم پیراهن وسیع بوده که تا پشت پا می رسیده و آستین هایش بلند و گشاد بوده و ملحفه آن چادری بوده که به خودشان می پیچند. در آداب نماز گزار هم آمده که زن در موقع نماز اگر بخواهد حجاب کاملی داشته باشد، از مقنعه و درع و ملحفه استفاده کند.گفتنی است از قرائن و شواهد بر می آید که حجاب حضرت فاطمه زهرا «شبیه چادر کنونی» بوده است و ایشان یک مقنعه داشتند که با آن سر و گردن و گلو و سینه خود را می پوشاندند و علاوه بر این یک پوشش سراسری هم داشتند.
استفاده ایشان از مقنعه را می‌توان از این خبر تاریخی استفاده کرد که:
فاطمه زهرا (س) پس از آن که توانست سند فدک را از دست ابوبکر بگیرد به سمت خانه بازگشت. در راه بازگشت به خانه با عمر برخورد کرد. عمر با دیدن سند فدک، آن را از ایشان باز خواست اما فاطمه زهرا (س) از دادن سند امتناع ورزید. ناگهان عمر به خشم آمده چنان با سیلی بر صورت فاطمه زهرا (س) کوبید که گوشواره از زیر مقنعه ایشان آشکار شد.
همچنین استفاده ایشان از چادر در این خبر به روشنی آمده است:
آورده‌اند که چون آیه: « و ان جهنم لموعدهم اجمعین لها سبعه ابواب لکل باب منهم جزء مقسوم» نازل شد پیامبر سخت گریست و اصحاب با گریستن او به گریه افتادند و نمی‌دانستند که جبرئیل چه چیز بر او نازل کرده است و هیچ یک از اصحاب در چنین حالتی نمی‌توانست با پیامبر سخن بگوید. فقط ایشان چون فاطمه (س) را می‌دید شادمان می‌شد. این بود که یکی از اصحاب (سلمان فارسی) به در خانه فاطمه (س) رفت و او را دید که مشغول آسیاب کردن جو است و می‌گوید: «و ما عند الله خیر و ابقی» پس بر او سلام کرد و خبر گریستن پیامبر را به او رسانید. فاطمه (س) برخواست و با چادر کهنه‌ای که داشت خود را به پوشاند که دوازده جای آن با لیف خرما وصله شده بود. چون بیرون رفت سلمان فارسی به چادر نگاه کرد و گریست و گفت: وا مصیبتا دختران قیصر و کسری سندس و حریر برتن دارند و دختر محمد(ص) روپوشی کهنه دارد که دوازده جای آن وصله شده است… .