آیت الله بهجت

حضرت آیت‌الله‌العظمى شیخ محمدتقى بهجت قدس‌سره در اواخر سال ۱۳۳۴ ه‍.ق. در شهر فومن، واقع در استان «گیلان» به دنیا آمد.

تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتب‌خانه فومن به پایان رساند و پس از تحصیلات ادبیات عرب در سال ۱۳۴۸ ه‍.ق. هنگامى که تقریباً ۱۴ سال از عمر شریفش مى‌ گذشت، براى تکمیل دروس حوزوى عازم عراق شد و علاوه بر تحصیل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان بهره‌ها برد. در سال ۱۳۵۲ ه‍.ق. براى ادامه تحصیل به «نجف اشرف» رهسپار گردید و سطح عالى علوم و حوزه را در محضر آیات عظام شیخ مرتضى طالقانى قدس‌سره به پایان رساند و در دروس خارج محضر آیات عظام: آقا ضیاء عراقى و میرزاى نائیینى، آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین غروى اصفهانى، سید ابوالحسن اصفهانى، شیخ محمدکاظم شیرازى، صاحب حاشیه بر مکاسب را درک کرد. در علوم معقول، کتاب الاشارات والتنبیهات و اسفار را نزد آیت‌الله سید حسین بادکوبه ‌اى فراگرفت. آیت‌الله‌العظمی بهجت قدس‌سره در زمان تلمذ، به تدریس سطوح عالى پرداخت و در تألیف کتاب سفینة البحار با محدث کبیر حاج شیخ عباس قمى رحمه‌الله همکارى نمود.

در زمینه تهذیب نفس، از همان کودکی در زادگاهش فومن، محضر عالم بزرگوار سعیدى و درکربلا از برخى علماى دیگر بهره برد، تا اینکه در نجف اشرف در سن ۱۷ سالگى با آیت حق سید علی قاضى قدس‌سره آشنا شد. وی گمشده خویش را در وجود ایشان یافت و در سلک شاگردان عرفانى ایشان درآمد.

سرانجام در سال ۱۳۶۴ ه‍.ق. برابر ۱۳۲۴ خورشیدی با قلبى صیقل‌یافته از معنویت و سینه ‌اى مالامال از عشق به حضرت حق و با کوله‌بارى از علم و کمال به سرزمین خویش هجرت نمود. او درحالى‌که آماده بازگشت به نجف اشرف بود در زمانى که هنوز چندین ماه از مهاجرت آیت‌الله بروجردى رحمه‌الله به قم نگذشته بود، موقتاً هم‌جوار حرم کریمه اهل‌بیت سلام‌الله‌علیها شد. خبر رحلت اساتید بزرگ حوزه علمیه نجف یکى پس از دیگرى سبب شد در شهر مقدس قم رحل اقامت افکند. در شهر قم در درس آیات عظام کوه‌کمره‌اى و آیت‌الله‌العظمى بروجردى رحمهماالله شرکت نمود. همچنین معظم‌له پس از ورود به قم به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و به تربیت شاگردانى همت گماشت.

غروب یکشنبه، بیست‌وهفتم اردیبهشت سال ۱۳۸۸ ش. وقتی خبر رحلت آن عالم ربانی در شهر پیچید، بهت و حیرت، و آنگاه ناله و شیون شهر را فراگرفت. سیل مشتاقان و شیفتگان فقاهت و مرجعیت به‌سوی قم سرازیر شد و سرانجام پیکر مطهر آن پیر راحل در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها در مسجد بالاسر در خاک مشک‌بوی عصمت آرمید.(5)

*****

امام عصر (عج) در کلام آیت الله بهجت(ره)

امام زمان (عج) (عینُ النّاظره و اُذُنُه السّامِعَه ولِسانُهُ النّاطق و یَدُهُ الباسطَه: چشم بینا، گوش شنوا، زبان گویا و دست گشادۀ خداوند) است.(6)

در رؤیت امام (علیه السلام) مقابله و محاذات شرط نیست؛ بلکه هر جا نشسته، بر اَرَضین سُفلی و سماوات سبع و مافیهنَّ و ما بینهنَّ اِشراف دارد.(7)

سبب غیبت امام زمان (عج) خود ما هستیم!

به افرادی که پیش از ظهور در دین و ایمان باقی می مانند و ثابت قدم هستند، عنایات و الطاف خاصی می شود. (8)

لازم نیست که انسان در پی این باشد که به خدمت حضرت ولی عصر (عج) تشرّف حاصل کند؛ بلکه شاید خواندن دو رکعت نماز، سپس توسّل به ائمه (علیهم السلام) بهتر از تشرّف باشد.(9)

ما در دریای زندگی در معرض غرق شدن هستیم؛ دستگیری ولیّ خدا لازم است تا سالم به مقصد برسیم. باید به ولیّ عصر (عج) استغاثه کنیم که مسیر را روشن سازد و ما را تا مقصد، همراه خود ببرد.(10)

دعای تعجیل فَرج، دوای دردهای ما است.(11)

در زمان غیبت هم عنایات و الطاف امام زمان (عج) نسبت به محبّان و شیعیانش زیاد دیده شده؛ باب لقا و حضور بالکلیّه مسدود نیست؛ بلکه اصل رؤیت جسمانی را هم نمی شود انکار کرد! (12)

هر چند حضرت حجت (عج) از ما غایب و ما از فیض حضور آن حضرت محرومیم؛ ولی اعمال مطابق یا مخالف دفتر و راه و رسم آن حضرت را می دانیم؛ و این که آیا آن بزرگوار با اعمال و رفتار خود خشنود، و سلامی – هر چند ضعیف – خدمتش می فرستیم؛ و یا آن حضرت را با اعمال ناپسند، ناراضی و ناراحت می کنیم! (13)

انتظار ظهور و فرج امام زمان (عج)، با اذیّت دوستان آن حضرت، سازگار نیست! (14)

چه قدر حضرت [امام زمان (علیه السلام)] مهربان است به کسانی که اسمش را می برند و صدایش می زنند و از او استغاثه می کنند؛ از پدر و مادر هم به آنها مهربان تر است!(15)

هر کس باید به فکر خود باشد و راهی برای ارتباط با حضرت حجت (عج) و فَرَج شخصی خود پیدا کند، خواه ظهور و فرج آن حضرت دور باشد، یا نزدیک! (16)

امام (عج) در هر کجا باشد، آن جا خضراء است. قلب مؤن جزیرۀ خضراء است؛ هر جا باشد، حضرت در آن جا پا می گذارد.]

قلبها از ایمان و نور معرفت خشکیده است. قلب آباد به ایمان و یاد خدا پیدا کنید، تا برای شما امضا کنیم که امام زمان (عج) آن جا هست! (17)]

اشخاصی را می خواهند که تنها برای آن حضرت باشند. کسانی منتظر فرج هستند که برای خدا و در راه خدا منتظر آن حضرت باشند، نه برای برآوردن حاجات شخصی خود!(18)

اگر به قطعیّات و یقینیّات دین عمل کنیم، در وقت خواب و به هنگام محاسبه پی می بریم که از کدام یک از کارهایی که کرده ایم قطعاً حضرت امام زمان (عج) از ما راضی است؛ و از چه کارهایمان قطعاً ناراضی است.(19)

به طور یقین دعا در امر تعجیل فرج آن حضرت، مؤثّر است، اما نه لقلقه. (20)

ائمه (علیهم السلام)] فرموده اند: شما خود را اصلاح کنید، ما خودمان به سراغ شما می آییم و لازم نیست شما به دنبال ما باشید! (21)

تا رابطۀ ما با ولیّ امر: امام زمان (عج) قوی نشود، کار ما درست نخواهد شد. و قوّت رابطۀ ما با ولیّ امر (عج) هم در اصلاح نفس است.(22)

از گناه ما و به خاطر اعمال ما است که آن حضرت [حضرت حجّت (علیه السلام)]، هزار سال در بیابان ها در به در و خائف است! (23)

اگر اهل ایمان، پناهگاه حقیقی خود را بشناسند و به آن پناه ببرند، آیا امکان دارد که از آن ناحیه، مورد عنایت واقع نشوند؟!(24)

با این که به ما نه وحی می شود نه الهام، به آن واسطه ای که به او وحی و الهام می شود توجه نمی کنیم؛ در حالی که در تمام گرفتاری ها – اعمّ از معنوی و صوری، دنیوی و اُخروی – می توان به آن واسطۀ فیض [حضرت حجّت (علیه السلام)] رجوع کرد. (25)

حضرت غائب (عج) دارای بالاترین علوم است؛ و اسم اعظم بیش از همه در نزد خود آن حضرت است. با این همه، به هر کس که در خواب یا بیداری به حضورش مشرّف شده، فرموده است: برای من دعا کنید! (26)

راه خلاص از گرفتاری ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات برای فرج ولیّ عصر (عج)؛ نه دعای همیشگی و لقلقۀ زبان… بلکه دعای با خلوص و صدق نیّت و همراه با توبه.(27)

سؤال: این حقیر مشتاق زیارت امام عصر حضرت حجّت بن الحسن العسکری (عج) می باشم، از حضرت عالی تقاضا دارم که مرا دعا کنید که به این سعادت نائل شوم!

جواب: زیاد صلوات، اهدای وجود مقدّسش نمایید، مقرون با دعای تعجیل فرجش؛ و زیاد به مسجد جمکران مشرّف شوید، با ادای نمازهایش. (28)

منابع:

1-مجمع البیان، ج  ۴ ، ذیل آیه

2- امام مهدی (عج) در قرآن ، مهدی یوسفیان صص51-47

3- کمال الدین و تمام النعمه باب35 صص 69-58

4- موعودنامه فرهنگ الفبایی مهدویت، مجتبی تونه ای، صص518

5- پایگاه اطلاع رسانی آیت الله بهجت

6-در محضر بهجت:1/22

7-در محضر بهجت:1/41

8-همان/102

9-همان/187

10-همان/311

11-همان/363

12-همان/247

13-همان/364

14 -در محضر بهجت:2/366

15-همان/366

16-همان/133

17-همان/179

18-همان/188

19-همان/250

20-همان/324

21-همان/400

22- فیضی از ورای سکوت:65

23-در محضر بهجت:2/44

24-همان/256

25-همان/271

26-همان/299

27-همان/347

28 -به سوی محبوب:59