«خلیل الرحمن» یا «خلیل الله» به معنای دوست خدا است. قرآن دارد: « … و اتخذ الله ابراهیم خلیلا » سوره نساء آیه 125. علت این که حضرت ابراهیم خلیل الله است این است آن حضرت دارای خصوصیتهای فراوانی بود که برای هیچ کس این همه خصوصیت یکجا جمع نشد مانند: اطعام فوق العاده مردم، نماز های شبانه، ارادت فراوان او نسبت به پیامبر و اهل بیتش، سجده های فراوان، نسوختن در آتش، هیچ وقت از غیر خدا چیزی نخواست و دوست بودن خدا با او را عزرائیل مژده داد. ( بحار الانوار ج 12 ص 4 و 5 حدیث 5 ، 8 ، 9 ، 10 و 11 )