در مورد حضور اجتماعی حضرت زهرا سلام الله علیها، سوالات متعددی وجود دارد. برخی ایشان را در هاله ای از قداست پیچیده و دور از دسترس ساخته اند به گونه ای که دیگران فکر می‌کنند ایشان هرگز دچار مسایل و مشکلات روزمره ما آدم ها نبوده و هرگز هم نمی توانیم مثل ایشان زندگی کنیم. اما واقعیت این است که خداوند ایشان و باقی ائمه اطهار علیهم السلام را به عناون الگوی ما در زندگی قرار داده تا با پیروی از آنان راه درست زندگی را بیاموزیم. عقل در این مورد حکم می‌کند که زندگی این بزرگواران شبیه به ما باشد. در مورد حضرت زهرا سلام الله علیها، آنچه که در مورد زندگی ایشان نقل شده، حکایت از این دارد که حضرت در یک رابطه متناسب و متعادل با جامعه خود بودند: حضور حضرت در جنگ احد و زمان حفر خندق در جنگ احزاب، اداره نخلستان فدک، داشتن جلسات پاسخگویی به زنان نیز برای انجام وظیفه الهی و سیاسی و اجتماعی خود و دفاع از اسلام و ولایت در بحرانی ترین اوضاع جامعه اسلامی چنان که در مسجد حضور یافته و با سخنرانی کوبنده و روشنگر خود توطئه منافقین و بد خواهان را افشا نمودند و از حق و ولایت جانانه دفاع کردند و موارد دیگری که می‌توان در زندگانی ایشان ذکر کرد. به عنوان نمونه در روایتی آورده‌اند که چون آیه: «ان جهنم لموعدهم اجمعین. لها سبعه ابواب لکل باب منهم جزء مقسوم (حجر،43-44) نازل شد، پیامبر سخت گریست و اصحاب با گریستن او به گریه افتادند و نمی‌دانستند که جبرئیل چه چیز بر او نازل کرده است و هیچ یک از اصحاب در چنین حالتی نمی‌توانست با پیامبر سخن بگوید. فقط ایشان چون فاطمه (س) را می‌دید شادمان می‌شد. این بود که یکی از اصحاب (سلمان فارسی) به در خانه فاطمه (س) رفت و او را دید که مشغول آسیاب کردن جو است و می‌گوید: «وما عند الله خیر و ابقی؛ آنچه نزد خدا است نیکوتر و ماندنی‌تر است» (قصص،60) پس بر او سلام کرد و خبر گریستن پیامبر را به او رسانید. فاطمه (س) برخواست و با چادر کهنه‌ای که داشت خود را پوشاند که دوازده جای آن با لیف خرما وصله شده بود. چون بیرون رفت سلمان فارسی به چادر نگاه کرد و گریست و گفت: وا مصیبتا دختران قیصر و کسری سندس و حریر برتن دارند و دختر محمد(ص) روپوشی کهنه دارد که دوازده جای آن وصله شده است… .( سید بن طاووس، الدروع الواقیة، ص275-276؛ مجلسی، بحار الانوار، ج8 ، ص203؛ میرزا حسین نوری، نفس الرحمان فی فضائل السلمان، ص518-519)حجاب حضرت زهرا همان بوده که در احکام شرعی به صورت واضح و مشخص از تمامی زنان مسلمان خواسته شده است: پوشاندن تمام بدن به غیر از صورت و دست ها از مچ به پایین. این حجاب با توجه به نوع پوشش مردم عربستان با یک پارچه برگ سرتاسری ممکن می‌شده وادلبته برخی زنان هم ممکن است که با روسری های بزرگ خود را می‌پوشاندند. حضرت امام حسن علیه السلام در کیفیت حجاب حضرت در جمع می فرمایند: مادرم روسری بر سر نمود و چارقد بلند خود را پوشید … در حال راه رفتن بگونه ای بود که لباسش به پا گیر می کرد (کنایه از این که پوشش کامل رعایت شده بود.) … او در میان زنان انصار از خانه خارج شد… همچون حضرت رسول (ص) با وقار و متانت حرکت می نمود حضرت فاطمه ى زهرا (س) بهترین الگوى تربیتى زن مسلمان، در بیرون منزل و در مواجهه با نامحرم، از پوشش هاى خاصى، مثل جِلباب (چادر) و برقع (روپوش صورت) استفاده مى کردند.در حال حاضر هم اگر خانمی با استفاده از مانتو و شلوار و یک روسری یا مقنعه، سر و گردن و برجستگی های بدن خود را بپوشاند، حجاب وی کامل است. اما چادر را حجاب برتر می‌نامند چون دیگر جای هیچ شک و شبهه ای برای کامل بودن حجاب باقی نمی ماند. زنان مسلمان جامعه ما بسته به وظایف اجتماعی و شغلی که بر عهده دارند، از چادر یا مانتو و روسری و مقنعه استفاده می‌کنند. مثلا خانم هایی که وظیفه پرستاری در بیمارستان ها را برعهده دارند، همگی از مانتو و مقنعه استفاده می‌کنند. برخی دیگر هم به دلیل نوع کارشان امکان استفاده از چادر را دارند. حتی برخی بانوان در محل کار با مانتو و مقنعه هستند و در بیرون از محل کار از چادر استفاده می‌کنند. در هیچیک از این موارد، شرع و قانون سخت گیری بیجا نکرده و خواستار حضور فعال و سالم زن در جامعه برای خدمت است. شما هم می‌توانید بسته به شرایط نوع پوشش و حجاب خود را مشخص کنید.آرایشگاه رفتن خانم ها هم هیچ اشکال شرعی ندارد و حتی اگر برای همسر باشد، اجر و ثواب هم دارد. اما باید زن در مقابل نامحرم حجاب خود را رعایت نماید. یعنی اگر زنی آرایش غلیظی دارد یا به واسطه آرایشگاه کردن تغییر زیادی در صورت و چهره اش ایجاد شود، باید آن را از نامحرم بپوشاند. برای مشخص کردن محدوده حجاب خود به صورت دقیق باید مرجع تقلید خود را مشخص می‌کردید. به عنوان نمونه حضرت آیت الله مکارم شیرازی در مورد برداشتن ابرو و استفاده از سرمه و داشتن انگشتر در دست نظرشان این است که اشکالی ندارد اما برخی دیگر از مراجع در این موارد معتقد هستند که باید این مواضع را از نامحرم پوشاند. یا مثلا مقام معظم رهبری در فتوای خود استفاده از کرم های معمولی یا کرم ضدآفتاب را بلامانع می‌دانند. در مورد برداشتن ابرو هم حکم دارند که اگر زن به دلیل برداشتن ابرو همواره یک شکل را داشته باشد، یعنی مثلا به طور معمول ابروی باریک و مرتبی داشته باشد، پوشاندن آن لازم نیست. چنان که می‌دانید برخی بانوان در ایامی مثل محرم، از برداشتن ابرو خودداری می‌کنند و در پایان این ماه، با برداشتن ابرو، تغییر زیادی در چهره آنان رخ می‌دهد. بنا به حکم مقام معظم رهبری این خانم باید ابرویش را بپوشاند اما اگر همیشه رعایت وضعیت ظاهر را بنماید و با برداشتن ابرو، تغییری اساسی در ظاهرش رخ ندهد، پوشاندن آن از نامحرم لازم نیست. آنچه بر زن مسلمان واجب است حفظ حجاب کامل مى باشد و به نظر اکثر مراجع پوشاندن گردى صورت به قدرى که در وضو شسته مى شود ودست ها تا مچ اگر زینت نداشته باشد و هدف نشان دادن به نامحرم و قصد لذت نباشد لازم نیست. زدن پوشیه هم واجب نیست و هیچ مرجعی تا آنجا که ما می دانیم آن را واجب ندانسته است فقط برخی از مراجع مانند آیت الله صافی احتیاط واجب می کنند که زن همه صورت خود را باز نگذارد بلکه بنحو محدودتر رو بگیرد که زیبائی های صورت معین نشود. موفق باشید.