آيا اين كه مي گويند اگر نماز اول وقت بخواني، با نماز امام زمان (عج) به آسمان مي رود و پذيرفته مي شود درست است؟ با توجه به اين که افق ها اختلاف دارند؟

در ابتدا لازم است نکاتي بيان شود:
1. نكته اول: در روايات و سفارشات بزرگان بر اقامه نماز در اول وقت تاكيد فراوان شده است.[1] و آنچه نوعا در سخنان بزرگان مطرح است اين است که اگر كسي نمازش را در اول وقت بخواند گويا به امام زمان ـ عليه السلام ـ اقتدا كرده است.
2. نكته دوم: نه تنها نماز بلكه همه اعمال نيك ما در سايه ولايت و به امامت اعمال حضرت بقيه الله ـ عليه السلام ـ بالا مي رود و اساساً يكي از اسرار وجود امام زمان همين مسئله است. لذا يکي از بزرگان ضمن تحليل مبسوط جريان امامت مي گويد: «امام ، چنان كه نسبت به ظاهر اعمال مردم پيشوا و راهنماست، در باطن نيز سمت پيشوائي و رهبري دارد و اوست قافله سالار كاروان انسانيت كه از راه باطن به سوي خدا سير مي كند… و اوست كه حيات معنوي مردم را تنظيم مي كند و حقايق اعمال را به سوي خدا سوق مي دهد.»[2] از اين بيان معلوم مي شود كه نماز انسان ها و همه اعمال نيك او به امامت  اعمال و در پرتوي وجود انسان معصوم و امام عصر (عج) به سوي آسمان بالا مي رود، و چه بسا بسياري از اعمال با نواقص و معايبي كه دارند در پرتو بركت اعمال آن حضرت مورد پذيرش خداوند قرار مي گيرد، برخي از بزرگان در تحليل مبسوطي درباره عنايات و توجهات و ارتباط با حضرت بقيه الله ـ عليه السلام ـ مي گويند:
 بايد در توسل به آن حضرت و طلب شفاعت از او بكوشيد و سعي نماييد، نظر خاص حضرتش را به خود جلب كنيد، كه نظر خاص او باذن الله كار ساز و راه گشا و حل كننده مشكلات است و سالك (كه نماز گزاران نيز از سالكان كوي توحيد اند) نبايد از آن غفلت داشته و بايد بدانند كه مشكل ها از اين طريق حل گشته و عنايت هاي ربوبي از اين طريق كسب مي گردد ، چنان كه در زيارت جامعه كبيره آمده: ان ذكر الخير كنتم اوله و اصله و فرعه و معدنه و ماويه و منتهاه ، يعني هر گاه عمل نيكي ياد شود شما اول و اصل و فرع و معدن و ماوا و منتهاي آن هستيد. و به عبارت ديگر اگر نظر خاص حضرتش را كسب كنيد به فيضي عظيمي خواهيد رسيد.
بنابراين ارتباط مداوم از جمله اقامه نماز در اول وقت به تاسي به آن حضرت تمام بركات معنوي و فيوضات الهي را نصيب انسان مي كند که از جمله آن ها بالا رفتن نمازها و قبولي آن ها مي باشد.[3]زيرا ولايت ائمه ـ عليهم السلام ـ شرط قبولي اعمال انسان است و بدون ولايت ائمه ـ عليهم السلام ـ هيچ عملي مقبول نيست.[4]اما درباره اين كه با توجه به اختلاف افق ها، چگونه نماز اول وقت مؤمنين در سراسر عالم با نماز حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ همزمان مي شود بايد گفت که:
اولاً مراد  ثواب و پاداش نماز است يعني نماز اول وقت به گونه اي است كه گويا پشت سر امام زمان (عج) اقتدا كرده است.
 ثانياً اين مسئله هم نظير مسئله شب قدر است با اين كه افق ها متعدد است و ممكن است در هر كشوري شب خاصي ليله القدر باشد و در عين حال مسلمانان مي توانند اعمال شب قدر را مطابق افق محل زندگي خود احياء کرده و خداوند به آنها پاداش شب قدر را مي دهد.
پس همان طور كه شب قدر مي تواند بر اساس تعدد افق ها متعدد باشد و هر منطقه حسب الظاهر از بركات آن شب بهره مند گردد، نماز  امام زمان ـ عليه السلام ـ نيز گرچه حسب ظاهر طبق يكي از افق ها در اول وقت خوانده مي شود، اما نماز هاي مؤمنين در افق هاي مختلف به حسب باطن و حقيقت مي تواند به امامت نماز آن حضرت برگزار شود و پاداش اقتداء به نماز آن حضرت نصيب مومنان شود.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. امام خميني (ره)، معراج السالكين و صلوه العارفين، نشر موسسه آثار امام.
2. شهيد ثاني، اسرار الصلوه، نشر الدار السلاميه، بيروت بي تا.
3. فيض كاشاني اسرار نامه، انتشارات فراهاني، تهران 1377 ش.
 
پي نوشت ها:
[1] . موسوي خميني، سيد روح الله، آداب الصلوه، نشر موسسه آثار امام خميني (ره)، 1370 ش، ص 108؛ و ملكي تبريزي، اسرار الصلوه، تهران، نشر پيام آزادي، 1363 ش، ص 161.
[2] . طباطبايي، سيد محمد حسين، شيعه در اسلام، تهران، نشر شركت سهامي انتشار، بي تا، ص 153.
[3] . شجاعي، محمد، مقالات طريق عملي تزكيه 2، تهران، نشر سروش، 1379 ش، ص 112 ـ 117.
[4] . موسوي خميني، سيد روح الله، انسان كامل و امامت از ديدگاه امام خميني (ره)، نشر موسسه آثار امام (ره)، 1381 ش، ص 227.