قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۹/۱۶
–
۹۹۱ بازدید
سنت مجازات و انتقام در قران چگونه است؟
پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط شما با این مرکزسنّت مجازات در قران کریم سنت مجازات عبارت است از خذلان و نابودی کافران و اهل ظلم و فساد و به بیانی تمامی کسانی که به نحوی از انحاء با پیروزی حق مقابله کرده سدّی در راه پیشرفت اسلام به وجود آورده اند.
عمل این افراد ممکن است به صورت تکذیب انبیاء، ظلم به مردم، ظلم به خود، اسراف در کفر، فساد عمومی، روابط اجتماعی مبتنی بر بی انصافی، طغیان در معیشت، تکذیب بعث و نشر در قیامت و ثواب و عقاب آخرت، طغیان بر خداوند، فراموشی موعظه های الهی و یا جلوه های دیگر ظلم و کفر و شرک بوده باشد.
آیاتی که بیانگر این سنت می باشند به چهار دسته به صورت زیر تقسیم شده اند. دسته اوّل:آیاتی که جنبه کلی داشته و سنت الهی هلاکت جوامع ظالم و کافر را بیان می دارند و به عنوان نمونه:
و کم قصمنا من قریة کانت ظالمة و انشأنا بعدها قوما آخرین(انبیاء:11).
و چه بسیار مردم مقتدری در شهرها و دیارها بودند که ما به جرم ظلم و ستمکاری آنها را درهم شکسته و هلاک کردیم و قومی دیگر را به جای آنها بیافریدیم.
و الذین کذّبوا بایاتنا سنستدرجهم من حیث لا یعلمون(اعراف:182).
و آنان که آیات ما را تکذیب کردند، به زودی به عذاب و هلاکت می افکنیم از جائی که فهم آن نمی کنند.
در این آیه، یک سنت دیگر خداوندی بیان شده است و آن سنت استدراج می باشد.منظور از این سنت این است که خداوند برای کافران نعمتها را پشت سر هم تجدید می کند تا بدین وسیله آنان با التذاذ به این نعمتها از ذکر پروردگار غافل شده و خداوند آنها را مورد امتحان قرار بدهد.و این غفلت آنها از یاد خدا موجب این می شود که اطمینان و آرامش دلهایشان را از دست بدهند و لذا بیش از پیش به اضطراب درونی دچار شوند و سرانجام به عذاب سخت ملحق شوند.
دسته دوّم:آیاتی که بیانگر هلاکت اقوام و جوامعی می باشند که پیامبران الهی را تکذیب کرده اند و با آنها به مقابله پرداخته اند، به عنوان نمونه:
و کأین من قریة عتت من امر ربّها و رسله فحا سبناها حسابا شدیدا و عذّبناها عذابا نکرا(طلاق:8).
و چه بسیار مردم دیاری که از امر خدا و رسولانش سرپیچیدند(و کافر شدند)اما هم آنان را به حساب سخت مؤاخذه کردیم و به عذاب شدید معذب ساختیم.
فلمّا جاء هم نذیر ما زادهم الاّ نفورا، استکبارا فی الارض و مکرا السیئ و لا یحیق المکر السّیئ الاّ باهله(فاطر:42).
و آنگاه که رسولی بر آنها آمد چیزی جز مخالفت و نفرت نیفزودند، بدین جهت که می خواستند در زمین تکبّر و گردنکشی کنند و مکر(در اعمال بد)اندیشند و مکر زشت و فکر بدکاری جز صاحبش احدی را هلاک نخواهد کرد.
در این آیه سنتی دیگر از سنن اجتماعی خداوندی قابل تشخیص است و آن سنت مکر می باشد یعنی خداوند دلهای آنها را علاقه مند و شیفته دنیا و شهوات مادی و زیباییهای آن می سازد و سپس سنت استدراج را در موردشان به اجر درمی آورد.
دسته سوّم-آیاتی که سرنوشت هلاکت بار قوم خاص و معینی را بیان می کنند. در این قسمت آیات مربوط به سرنوشت اقوتم:عاد، ثمود، ارم، فرعون، لوط، بنی اسرائیل مورد مطالعه و بحث قرار گرفته اند.
دسته چهارم-آیاتی که افراد و گروههای مخالف انبیاء و ادیان الهی را مشخص می کنند به عنوان نمونه:
و إذا أردنا أان نهلک قریة أمرنا مترفیها ففسقوا فیها فحق علیها القولم فدمّر ناها تدمیرا(بنی اسرائیل:16).
و ما چون اهل دیاری را بخواهیم(به کیفر گناه)هلاک سازیم پیشوایان و متنعمان آن شهر را امر کنیم(به طاعت، ولی آنها)راه فسق و تبهکاری و ظلم در آن دیار پیش گیرند و آنجا تنبیه و عقاب لزوم خواهد یافت، آنگاه همه را(به جرم بدکاری)هلاک می سازیم.
عمل این افراد ممکن است به صورت تکذیب انبیاء، ظلم به مردم، ظلم به خود، اسراف در کفر، فساد عمومی، روابط اجتماعی مبتنی بر بی انصافی، طغیان در معیشت، تکذیب بعث و نشر در قیامت و ثواب و عقاب آخرت، طغیان بر خداوند، فراموشی موعظه های الهی و یا جلوه های دیگر ظلم و کفر و شرک بوده باشد.
آیاتی که بیانگر این سنت می باشند به چهار دسته به صورت زیر تقسیم شده اند. دسته اوّل:آیاتی که جنبه کلی داشته و سنت الهی هلاکت جوامع ظالم و کافر را بیان می دارند و به عنوان نمونه:
و کم قصمنا من قریة کانت ظالمة و انشأنا بعدها قوما آخرین(انبیاء:11).
و چه بسیار مردم مقتدری در شهرها و دیارها بودند که ما به جرم ظلم و ستمکاری آنها را درهم شکسته و هلاک کردیم و قومی دیگر را به جای آنها بیافریدیم.
و الذین کذّبوا بایاتنا سنستدرجهم من حیث لا یعلمون(اعراف:182).
و آنان که آیات ما را تکذیب کردند، به زودی به عذاب و هلاکت می افکنیم از جائی که فهم آن نمی کنند.
در این آیه، یک سنت دیگر خداوندی بیان شده است و آن سنت استدراج می باشد.منظور از این سنت این است که خداوند برای کافران نعمتها را پشت سر هم تجدید می کند تا بدین وسیله آنان با التذاذ به این نعمتها از ذکر پروردگار غافل شده و خداوند آنها را مورد امتحان قرار بدهد.و این غفلت آنها از یاد خدا موجب این می شود که اطمینان و آرامش دلهایشان را از دست بدهند و لذا بیش از پیش به اضطراب درونی دچار شوند و سرانجام به عذاب سخت ملحق شوند.
دسته دوّم:آیاتی که بیانگر هلاکت اقوام و جوامعی می باشند که پیامبران الهی را تکذیب کرده اند و با آنها به مقابله پرداخته اند، به عنوان نمونه:
و کأین من قریة عتت من امر ربّها و رسله فحا سبناها حسابا شدیدا و عذّبناها عذابا نکرا(طلاق:8).
و چه بسیار مردم دیاری که از امر خدا و رسولانش سرپیچیدند(و کافر شدند)اما هم آنان را به حساب سخت مؤاخذه کردیم و به عذاب شدید معذب ساختیم.
فلمّا جاء هم نذیر ما زادهم الاّ نفورا، استکبارا فی الارض و مکرا السیئ و لا یحیق المکر السّیئ الاّ باهله(فاطر:42).
و آنگاه که رسولی بر آنها آمد چیزی جز مخالفت و نفرت نیفزودند، بدین جهت که می خواستند در زمین تکبّر و گردنکشی کنند و مکر(در اعمال بد)اندیشند و مکر زشت و فکر بدکاری جز صاحبش احدی را هلاک نخواهد کرد.
در این آیه سنتی دیگر از سنن اجتماعی خداوندی قابل تشخیص است و آن سنت مکر می باشد یعنی خداوند دلهای آنها را علاقه مند و شیفته دنیا و شهوات مادی و زیباییهای آن می سازد و سپس سنت استدراج را در موردشان به اجر درمی آورد.
دسته سوّم-آیاتی که سرنوشت هلاکت بار قوم خاص و معینی را بیان می کنند. در این قسمت آیات مربوط به سرنوشت اقوتم:عاد، ثمود، ارم، فرعون، لوط، بنی اسرائیل مورد مطالعه و بحث قرار گرفته اند.
دسته چهارم-آیاتی که افراد و گروههای مخالف انبیاء و ادیان الهی را مشخص می کنند به عنوان نمونه:
و إذا أردنا أان نهلک قریة أمرنا مترفیها ففسقوا فیها فحق علیها القولم فدمّر ناها تدمیرا(بنی اسرائیل:16).
و ما چون اهل دیاری را بخواهیم(به کیفر گناه)هلاک سازیم پیشوایان و متنعمان آن شهر را امر کنیم(به طاعت، ولی آنها)راه فسق و تبهکاری و ظلم در آن دیار پیش گیرند و آنجا تنبیه و عقاب لزوم خواهد یافت، آنگاه همه را(به جرم بدکاری)هلاک می سازیم.