قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
درباره کشته شدگان لشکر عمر سعد در روز عاشورا، نمی‌توان آمار دقیقی ارائه کرد. از جهتی ممکن است نسبت به برخی از این آمارها تشکیک شود. و از جهتی دیگر، درباره برخی افراد، از تلفاتی که او به لشکر دشمن وارد کرده است، سخنی به میان نیامده است و یا درباره برخی از شهدا به همین مقدار اکتفا شده که گفته‌اند: «جنگ شدیدی کرد تا این‌که کشته شد». با این حال؛ در منابع مرتبط با فاجعه عاشورا، برای افرادی که توسط امام حسین(ع) و یا برخی از اصحاب ایشان کشته شده‌اند، آمارهایی بیان شده است:
1. یزید بن زیاد مصاهر(ابو شعثاء کندی): حداقل 5 نفر.[1]
2. حر بن یزید ریاحی: حداقل 40 نفر، تا پیش از این‌که اسبش را پی کنند.[2]
3. وهب بن عبدالله کلبی: 36 نفر(24 پیاده و 12 سواره).[3]
4. قاسم بن الحسن: 35 نفر.[4]
5. علی بن الحسین(علی اکبر): 200 نفر.[5]
5. حبیب بن مظاهر: 31[6] یا 62[7] نفر.
6. زهیر بن قین بجلی: 19[8] یا 70[9] یا 120[10] نفر.
7. بریر بن خضیر همدانی: 30 نفر.[11]
8. مالک بن انس کاهلی: 14[12] یا 44[13] نفر.
9. قره بن ابی قره غفاری: 68 نفر.[14]
10. جون بن حوی: 25 نفر.[15]
12. انیس بن معقل اصبحی: بیش از 20 نفر.[16]
13. حجاج بن مَسروق جُعفی(مؤذن امام حسین[17]): 25 نفر.[18]
14. جناده بن حارث انصاری: 16 نفر.[19]
15. غلام ترک حرّ بن یزید ریاحی: 70 نفر.[20]
16. ابراهیم بن حصین اسدی: 84 نفر.[21]
17. عبدالله بن مسلم بن عقیل: 98 نفر.[22]
18 عون بن عبدالله بن جعفر: 21 نفر (3 سواره و 18 پیاده).[23]
19. محمد بن عبدالله بن جعفر: 10 نفر.[24]
20. عبدالرحمن بن عقیل: 17 سواره.[25]
21. جعفر بن عقیل: 2 یا 15 نفر.[26]
22. عبدالله بن الحسن: 14 نفر.[27]
23. نافع بن هلال بَجَلی یا جملی: 12[28] یا 70 نفر. [29]
24. عباس بن علی(ع): 80 نفر پیش از ورود به نهر.[30]
25. امام حسین(ع): 1950 نفر.[31]
این آمارهای جزئی نمی‌تواند ما را به یک آمار کلی رهنمون شود، زیرا:
اولاً: آمار مرتبط با تمام اصحاب امام گزارش نشده است.
ثانیاً: برخی گزارش‌ها نیز باید اعتبارسنجی شوند، زیرا به عنوان نمونه جز از راه اعجاز امکان ندارد که امام حسین(ع) با استفاده از سلاح‌های آن روز، در مدت چند ساعت، نزدیک به دو هزار نفر را کشته باشد.
1. یزید بن زیاد مصاهر(ابو شعثاء کندی): حداقل 5 نفر.[1]
2. حر بن یزید ریاحی: حداقل 40 نفر، تا پیش از این‌که اسبش را پی کنند.[2]
3. وهب بن عبدالله کلبی: 36 نفر(24 پیاده و 12 سواره).[3]
4. قاسم بن الحسن: 35 نفر.[4]
5. علی بن الحسین(علی اکبر): 200 نفر.[5]
5. حبیب بن مظاهر: 31[6] یا 62[7] نفر.
6. زهیر بن قین بجلی: 19[8] یا 70[9] یا 120[10] نفر.
7. بریر بن خضیر همدانی: 30 نفر.[11]
8. مالک بن انس کاهلی: 14[12] یا 44[13] نفر.
9. قره بن ابی قره غفاری: 68 نفر.[14]
10. جون بن حوی: 25 نفر.[15]
12. انیس بن معقل اصبحی: بیش از 20 نفر.[16]
13. حجاج بن مَسروق جُعفی(مؤذن امام حسین[17]): 25 نفر.[18]
14. جناده بن حارث انصاری: 16 نفر.[19]
15. غلام ترک حرّ بن یزید ریاحی: 70 نفر.[20]
16. ابراهیم بن حصین اسدی: 84 نفر.[21]
17. عبدالله بن مسلم بن عقیل: 98 نفر.[22]
18 عون بن عبدالله بن جعفر: 21 نفر (3 سواره و 18 پیاده).[23]
19. محمد بن عبدالله بن جعفر: 10 نفر.[24]
20. عبدالرحمن بن عقیل: 17 سواره.[25]
21. جعفر بن عقیل: 2 یا 15 نفر.[26]
22. عبدالله بن الحسن: 14 نفر.[27]
23. نافع بن هلال بَجَلی یا جملی: 12[28] یا 70 نفر. [29]
24. عباس بن علی(ع): 80 نفر پیش از ورود به نهر.[30]
25. امام حسین(ع): 1950 نفر.[31]
این آمارهای جزئی نمی‌تواند ما را به یک آمار کلی رهنمون شود، زیرا:
اولاً: آمار مرتبط با تمام اصحاب امام گزارش نشده است.
ثانیاً: برخی گزارش‌ها نیز باید اعتبارسنجی شوند، زیرا به عنوان نمونه جز از راه اعجاز امکان ندارد که امام حسین(ع) با استفاده از سلاح‌های آن روز، در مدت چند ساعت، نزدیک به دو هزار نفر را کشته باشد.