چرا خداوند به عموم پیامبران خطاب می‌کند تا به مردم بگویند که هیچ پاداشی از آنان نمی‌خواهند، اما به پیامبر اسلام(ص) اجازه داده تا یک پاداش – و آن هم دوستی اهل بیت(ع) – را از مردم بخواهد؟

علت این‌که پروردگار متعالی در مورد پیامبر اعظم(ص)، «دوستی اهل بیت» را به عنوان پاداش مطرح کرد؛ این بود که رسالت حضرتشان برای همه‌ی زمان‌ها و مکان‌ها است؛ یعنی خط رسالت پیامبر(ص) در همه‌ی زمان‌‌ها و مکان‌‌ها امتداد دارد و امتداد خط رسالت تا پایان جهان با ولایت اهل بیت(ع) است. آنان امتداد همان خط‌ و مسیرند، نه مسیر دیگری! تمامشان یک نورند؛ تجلّیات مختلف یک حقیقت ‌‌اند؛ همگی انسان کامل‌اند. به بیان دیگر، دلیل این مودتی که اجر رسالت قرار گرفته، آن است که اهل بیت پیامبر(ص)، «سبیل الی الله» هستند؛ یعنی تمام سلسله امامان، راهنمای به حق و بدون اشتباه می‌باشند. این همان چیزی است که برگرفته از قرآن بوده و شیعه اثناعشری بدان اعتقاد دارد.