۱۳۹۳/۰۹/۰۲
–
۹۰۸ بازدید
بنام الله
سلام
حضرت امام سجاد (ع)
از سعادت آدمی داشتن دوستان صالح است.
منظور از دوست صالح چیست
پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکز.بایدعرض کرد.ازمهم ترین نیازهای زندگی انسان و خواسته های معصومین علیهم السلام داشتن دوست صالح وشایسته است. در دعاهای ماه رمضان، ماه استجابت دعا، یکی از مهم ترین خواسته های انسان همین امر شمرده شده است. در دعای روز هشتم می خوانیم: خدایا مرا موفق بدار به چند چیز، از جمله: «و صحبة الکرام؛ همراهی با انسانهای بزرگوار» و در دعای روز سیزدهم درخواست می کنیم: «و وفقنی للتّقی و صحبة الابرار؛ موفقم بدار برای تقوا و رفاقت نیکان- و در دعای روز شانزدهم زمزمه می کنیم: «و وفقنی فیه لموافقة الابرار؛ در این روز موفقم بدار به هماهنگی و دوستی با نیکان. چون دوست صالح و دانا همچون گلی است که از عطرش به تو نمی بخشد اما بویش تورا مست میکند. و موجب طراوت و زنده دلی جسم وروح انسان می گردد.
اما اگر رفیق صالح شایسته یافت نشد، با همه نیازهایی که انسان دارد، به تنهایی توصیه شده است. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: «الجلیس الصّالح خیرٌ من الوحدة والوحدة خیرٌ من جلیس السّوء؛ همنشینی صالح بهتر از تنهایی است، ولی تنهایی بهتر از همنشینی بد و نامناسب است. سفیان ثوری از امام صادق علیه السلام پرسید: چرا از مردم فاصله گرفته ای؟ حضرت علیه السلام فرمود: «یا سفیان فسد الزّمان و تغیّر الاخوان فرأیت الانفراد اسکن للفؤاد؛ ای سفیان –دیدم- زمان فاسد شده و برادران -و دوستان- تغییر کرده اند. پس -این گونه صلاح- دیدم که تنهایی آرامش بیشتری دارد.
امّا نکته ای که باید توجه شود، این است که دوست و یا دوستان شایسته به این سادگیها نصیب انسان نمی شود.
قرآن می فرماید: «و قلیلٌ ما هم؛ عدّه آنان کم است.
و پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید: اقل ما یکون فی آخر الزّمان اخٌ یوثق به اودرهم حلالٍ کمیاب ترین چیزها در آخرالزمان دوست مورد اعتماد و درهم –پول- حلال است.
امام هادی علیه السلام درباره دوستان نیک فرمود: و اعلم ایّها السائل انّهم اعزّ من الکبریت الاحمر؛ بدان ای پرسشگر! که این گونه دوستان –خوب- از کبریت احمر و کیمیا کمیاب ترند.
و علی علیه السلام فرمود: من طلب صدیق صدقٍ و فیا طلب ما لایوجد؛هر کس دنبال رفیق راستگو و با وفا باشد، به دنبال چیز نایاب می گردد. پیام این روایات این است که دوستان صالح را باید همانند اشیاء نایاب جستجو کنیم.
اما اگر رفیق صالح شایسته یافت نشد، با همه نیازهایی که انسان دارد، به تنهایی توصیه شده است. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: «الجلیس الصّالح خیرٌ من الوحدة والوحدة خیرٌ من جلیس السّوء؛ همنشینی صالح بهتر از تنهایی است، ولی تنهایی بهتر از همنشینی بد و نامناسب است. سفیان ثوری از امام صادق علیه السلام پرسید: چرا از مردم فاصله گرفته ای؟ حضرت علیه السلام فرمود: «یا سفیان فسد الزّمان و تغیّر الاخوان فرأیت الانفراد اسکن للفؤاد؛ ای سفیان –دیدم- زمان فاسد شده و برادران -و دوستان- تغییر کرده اند. پس -این گونه صلاح- دیدم که تنهایی آرامش بیشتری دارد.
امّا نکته ای که باید توجه شود، این است که دوست و یا دوستان شایسته به این سادگیها نصیب انسان نمی شود.
قرآن می فرماید: «و قلیلٌ ما هم؛ عدّه آنان کم است.
و پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید: اقل ما یکون فی آخر الزّمان اخٌ یوثق به اودرهم حلالٍ کمیاب ترین چیزها در آخرالزمان دوست مورد اعتماد و درهم –پول- حلال است.
امام هادی علیه السلام درباره دوستان نیک فرمود: و اعلم ایّها السائل انّهم اعزّ من الکبریت الاحمر؛ بدان ای پرسشگر! که این گونه دوستان –خوب- از کبریت احمر و کیمیا کمیاب ترند.
و علی علیه السلام فرمود: من طلب صدیق صدقٍ و فیا طلب ما لایوجد؛هر کس دنبال رفیق راستگو و با وفا باشد، به دنبال چیز نایاب می گردد. پیام این روایات این است که دوستان صالح را باید همانند اشیاء نایاب جستجو کنیم.