«استمناء» یعنی این که انسان با خودش کاری کند که از او منی بیرون بیاید، و این کار، از نظر اسلام حرام است و عامل این کار، مرتکب گناه شده است.
استمناء، دارای انواعی است؛ مثل بازی کردن با دست، گوش کردن به سخن و صدای زن و (یا مرد) نامحرم، رد و بدل کردن حرف های عاشقانه، در خیال آوردن و فکر کردن به مسائل شهوت انگیز. اگر کسی با اختیار یکی از این اعمال را به قصد خروج منی انجام دهد و منجر به خروج منی از انسان بشود، استمناء و حرام است.
[1]
،
[2]
،
[3]
اما در باره غسل باید بگوئیم که اگر استمناء محقق گردید غسل جنابت واجب می شود و اثر غسل آن است که تنها رفع حدث (نجاست معنوی) از انسان می کند، اما در هر صورت گناه آن باقی است و برای از بین بردن گناه استمناء و آثار آن، باید اقدام به توبه واقعی، کرد. بعبارت دیگر؛ غسل اثر خاص خودش را دارد و آثاری که با توبه محقق می شود را به دنبال ندارد و این آثار را باید از راه توبه تحصیل کرد.
[1]
. مجمع الرسائل محشی(همراه حاشیه)، صاحب جواهر الکلام(ره)، ج 1، ص 447، مسئله 1411؛ مناسک محشی، شیخ مرتضی انصاری(ره)، ص34؛ مناسک محشی، امام خمینی(ره)، ص 163، ص 334.
.
[2]
اقتباس از سؤال 468 (سایت: ۵۰۷) (حکم استمناء و انواع آن).
[3]
. برگرفته از سؤال 1318 (سایت: ۱۳۱۴).