الف) کوثر مصادیقی دارد که یکی از مصداق های بارز آن حضرت زهرا(س) می باشند. مصداق دیگر آن حوض پیامبر در قیامت است که حضرت علی(ع) ساقی آن می باشند. در این نگاه بین دو مصداق کوثر نوعی تفکیک شده است. از همین رو لازم نیست حتماً رابطه ای بین سقایت حضرت علی(ع) و کوثر بودن حضرت فاطمه(س) باشد. ب ) نگرش دیگر عدم تفکیک بین آن دو است، به این معنا که کوثر در قیامت وجه دیگری از کوثر در دنیا است. بنابراین همان طور که ورود به بهشت بدون نوشیدن جام کوثر ممکن نیست، در این دنیا نیز بدون پیمودن راه آن حضرت و تحصیل رضایت ایشان راهی به سوی بهشت نمی گشاید، و سقایت؛ یعنی، نوشیدن آب گوارای هدایت کوثر فاطمی از طریق ولایت علوی؛ زیرا: 1- بهشت رفتن بدون رضای خدا ممکن نیست. 2- بر حسب روایات رسیده از پیامبر اکرم(ص) خداوند به رضای فاطمه خشنود و به غضب وی خشمگین می گردد. 3- رضایت فاطمه به پذیرش ولایت علی(ع) است و غضب او به پشت کردن از مسیر ولایت. نتیجه: تبلور کوثر فاطمی همان ولایت علوی است وهر کس با پذیرش ولایت امیرالمؤمنین به دست ایشان از کوثر فاطمی (همان جهت مرضی خداوند) سیراب شود، بهشتی خواهد بود.