برای اعجاز قرآن سه وجه بیان شده است: اعجاز لفظی، محتوایی و اعجاز از نظر آورنده آن.
- اعجاز لفظی قرآن در دو قسمت است:
الف) اعجاز بلاغی: شیوه بیان قرآن بهگونهای است که کلام هیچ بشری حتی رسول اکرم(ص) با آن قابل مقایسه نیست و از این جهت دانشمندان گفتهاند: عملکرد کسانی که به بهانه جلوگیری از اشتباه حدیث پیامبر(ص) با قرآن، از کتابت آن منع کردهاند، قابل قبول و توجیه نیست.
ب) اعجاز عددی: امروزه با پیشرفت علوم و به کارگیری کامپیوتر سعی شده است ارتباطات عددى خاص میان الفاظ و حروف قرآن نشان داده شود که امکان ندارد چنین روابطی در کلام بشری باشد.
- اعجاز محتوایی قرآن که در چند قسمت مطرح میشود:
الف) عدم وجود اختلاف در قرآن.
ب) اخبار غیبی که نسبت به برخی افراد یا برخی وقایع دقیقاً به وقوع پیوسته است.
ج) علوم و معارف قرآنی. قرآن حاوی علوم و معارفی است که لااقل در آن زمان هیچ بشری نمیتوانسته به آنها دست یابد. این معارف شامل نکات عمیق عرفانی فلسفی عقلی و … است.
د) عجز از ابطال علوم و معارفی که در قرآن است. درستی معارف قرآن پس از گذشت سالها هنوز بر جای خود باقی است.
- اعجاز از نظر آورنده آن: حضرت رسول اکرم(ص) فردی امّی بوده پس چگونه میتواند در جزیرة العرب که مردمش بیگانه از دانش و فرهنگ بودند چنین کتابی از پیش خود بیاورد.