دخترى كه به حد بلوغ رسيده، ولى به واسطه ضعف جسمي، نمى تواند روزه بگيرد و قضاى آن را تا دو سه سال به جا آورد، تكليف او چيست؟
همه مراجع(به جز مكارم و تبريزى): اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، يا تحمل آن برايش زحمت و مشقّت زياد دارد، روزه بر او واجب نيست؛ ولى ترك آن به صرف برخى عذرها، جايز نيست و هر زمان توانست بايد قضاى آن را به جا آورد.
آيت الله مكارم: در فرض ياد شده، روزه بر او واجب نيست و بايد براى هر روز يك مد طعام بدهد و قضاى اين روزه ها هم بر او واجب نيست.
آيت الله تبريزى: اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، يا تحمل آن برايش زحمت و مشقت زياد دارد، روزه واجب نيست و اگر تا ماه رمضان سال بعد، ضعف او برطرف شد، بايد قضاى آن را به جا آورد و اگر نتوانست، بايد براى هر روز يك مد طعام (تقريبا ده سير)،به فقير بدهد و قضاى روزه لازم نيست؛ ولى اگر فديه ممكن نبود، بايد هرزمان كه توانست روزه ها را قضا كند.
منبع:
امام، استفتاءات، ج1، روزه، س 76 و 88 ؛آيت الله خامنه اى، اجوبة الاستفتاءات، س 731، 732؛آيت الله فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 568 ؛آيت الله صافى، جامع الاحكام، ج 1، س491، 498؛آيت الله مكارم، استفتاءات، ج 2، س 439.آيت الله تبريزى، صراط النجاة، ج 2، س 458 و 1519.دفتر:آيات عظام نورى، بهجت و وحيد.