در احتياط واجب، ترك عمل براى مقلد جايز نيست؛ بلكه بايد به احتياط واجب مرجع تقليد خود عمل كند و يا در اين مسأله به مرجع ديگرى با رعايت “الاعلم فالاعلم”رجوع كند. اما در احتياط مستحب، ترك عمل براى مقلد جايز است – اگر چه انجام دادن آن ثواب و پاداش است – ولى نمىتواند در اين مسأله، به مرجع ديگرى رجوع كند. بنابر اين در احتياط واجب، مقلد بين عمل به احتياط مرجع خود، يا رجوع به نظر مرجعى ديگر مخير است؛ اما در احتياط مستحب مقلد بين عمل به احتياط مستحب، يا به فتواى همراه آن، مخير است.
منبع:
توضيحالمسائل مراجع، 7 و 8.
پرسش و پاسخ هاي دانشجويي احکام تقليد.