چرا خطاب هاي قرآن بيشتر براي مردان است

خطاب هاي قرآن كريم به گونه هاي مختلفي بيان شده:

1:خطاب هايي كه به صورت عام آمده و معنا و مفهوم آن شامل زنان و مردان است و اختصاص به مردان ندارد. مانند “ياايها الناس و يا ايها اللذين امنوا و يا بني آدم”

2:خطاب هايي كه اختصاص به مردان و زنان جداگانه آمده است مانند قل للمومنين(1) و قل للمومنات (2)

3:خطاب خاص به مردان جهت حكم خاصي كه متوجه آنان است مانند تعدد زوجات(3) 

4:خطاب خاصي كه به زنان شده است مانند احكام عادت ماهانه(4)

بنابراين اينگونه نيست كه آيات قرآن مردان را بيشتر خطاب قرار داده بلكه بر اساس شرايط و نياز آنچه ضرورت داشته بيان فرموده است.

نكته : زبان قرآن عربي است و زبان عربي برخلاف زبان فارسي از دو نوع ضمير مذكر و مؤنت برخوردار است. عرب‏ها اموري كه مخصوص زنان باشد، را با واژگان مؤنث و امور مخصوص مردان را با واژگان مذكر بيان مي‏ كنند به جز در موارد ذيل:

 الف: در اموري كه بين زنان و مردان مشترك باشد،از ضماير و واژگان مذكر بهره مي‏گيرند؛

ب: در اموري كه جنسيت در مورد آنها اصلاً مطرح نيست، مانند خدا و فرشتگان، از ضماير و واژگان مذكر بهره مي‏ گيرند؛ 

ج: در بعضي از موارد نيز به لفظ نظر كرده و با توجه به لفظ، مؤنث يا مذكر آورد ه مي‏ شود، در حالي كه از نظر جنس متفاوت با لفظ مي ‏باشند.

بنابر اين در اكثر موارد مذكور از الفاظ مذكر و تنها در يك حالت لفظ مؤنث استفاده مي شود. 

قرآن به مقتضاي اين كه به زبان عربي نازل شده و بديهي است كه هر كتابي بخواهد با اين زبان نوشته شود، بايد از قواعد آن زبان پيروي كرده و بر آن ساختار باشد و نمي‌ تواند بر اساس قواعدي باشد كه براي مردم آن زبان مأنوس نيست؛ چون در اين صورت اصل و هدف آن كتاب (قرآن ) كه فهم مردم باشد، برآورده نخواهد شد.

پي نوشت:

1- نور/30

2- نور/31

3- فَانكحُوا مَا طَابَ لَكم مِّنَ النِّسَاءِ مَثْنَيٰ وَثُلَاثَ وَرُ‌بَاعَ (نساء–۳) 

4- وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْمَحيضِ قُلْ هُوَ أَذيً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِي الْمَحيضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّي يَطْهُرْنَ…(بقره/222)