قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
برخي قوم ثمود را نخستين سازندگان ابزارها و خانه هاي سنگي دانسته و از ساخت 1700 شهر و 2700000 خانه سنگي به دست آنان خبر داده اند كه بسيار مبالغه آميز است. بسياري از خانه هاي آنها در دل كوهها و صخره ها تا به امروز پابرجا مانده است. قوم ثمود قومي از نژاد عرب بودند كه از يك سو متنعم بودند و از سوي ديگر گرفتار خوي مليت و طايفه گرايي بودند و بت پرستي را به عنوان سنت كهن تقديس مي كردند. حضرت صالح (عليه السلام) بايد با همه اين بيماري هاي اعتقادي، ملي، اسراف و اتراف آنان مبارزه مي كرد.
اين قوم كه گرفتار حس بودند، مي گفتند صالح يك نفر مانند ماست. و اگر ما از او اطاعت كنيم در گمراهي فرو رفته ايم. آنها به صالح مي گفتند: تو يك نفر و بدون گروه پشتيبان هستي، نه كسي تو را تأييد مي كند و نه به قبيله اي ارتباط داري. آن بي خردان نمي دانستند كه اين يك نفر در ديدگاه عقل و معرفت به تنهايي بيش از هزار نفر است. خداوند اين ديد كوتاه آنان را در سوره مباركه قمر تبيين كرده است: ﴿كذبت ثمود بالنذر ٭ فقالوا ابشراً منّا واحداً نتّبعه انا اذا لفي ضلالٍ وسعر)[1] قوم ثمود همه انذارها و هدايت هاي انبياي گذشته و پيامبر خود را كه سخنش، سخن همه انبيا بود، تكذيب كردند.
اما اشتباه ديدگاه قوم ثمود از آنجا ناشي مي شد كه «شخصِ» پيامبر را نظاره مي كردند ولي «شخصيت» او را نمي ديدند. همانطور كه خداوند به رسول اكرم (ص) مي فرمايد: ﴿وتريهم ينظرون اليك وهم لا يبصرون)[2] مي بيني كه اينها به تو نگاه مي كنند، ولي در حقيقت تو را نمي بينند. ديدن غير از نگاه كردن و «بصر» غير از «نظر» است. گرچه گاهي نظر به معناي نظريه پردازي و نظريه دادن به كار رفته است، اما اين جا در مقابل بصر است.
قوم ثمود نيز اگر شخصيت حضرت صالح (عليه السلام) را مي ديدند و واقعيتش را درك مي كردند، هرگز نمي گفتند: تو يك نفري، زيرا او رهبر امت بود كه مي توانست قافله هايي را به بهشت سعادت هدايت كند. خداي سبحان دربارهٴ حضرت ابراهيم (عليه السلام) مي فرمايد: ﴿كان امةً قانتا)[3] ابراهيم به تنهايي يك امت بود و اين از آن روست كه ابراهيم رهبري فكري امت را بر عهده داشت. ديگر انبيا هم، چنين هستند. هر يك از انبيا، يك امت بود و امت بودن مخصوص ابراهيم (عليه السلام) نيست.
پي نوشت:
[1] قمر، 23-24.
[2] اعراف، آيات 198.
[3] نحل، 120.
دائره المعارف قرآن كريم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي،1382، ج9،ص324-327.
تفسير موضوعي، ج6، ص336-339.