سوره حشر/ آيات 24-21:
«لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ* هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۖ هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِيمُ * هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ * هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»
آيات آخر اين سوره كه مشتمل بر بخش مهمى از اسماء و صفات الهى است آياتى است فوق العاده با عظمت و الهام بخش و درس بزرگ تربيت است براى انسانها چرا كه به آنها مى گويد: اگر قرب خدا مى طلبيد و خواهان عظمت و كمال هستيد شعله اى از اين صفات را در وجود خود زنده كنيد.
در بعضى از روايات آمده است كه اسم اعظم خدا، در آيات آخر سوره حشر است .
و در حديث ديگرى از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله) مى خوانيم: (من قرء آخر الحشر غفر له ما تقدم من ذنبه و ما تاخر)؛ (هر كس آخر سوره حشر را بخواند، گناهان گذشته و آينده او بخشوده مى شود)!.
و باز در حديث ديگرى از آن حضرت آمده است : «من قرء لو انزلنا هذا القرآن – الى آخرها – فمات من ليلته مات شهيدا!» (هر كس آيات لو انزلنا هذا القرآن را تا آخر بخواند و در همان شب بميرد، شهيد مرده است )!.
يكى از اصحاب مى گويد: از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله)درباره اسم اعظم خدا سؤ ال كردم، فرمود: «عليك باخر الحشر و اكثر قرائتها»:(بر تو باد كه آخر سوره حشر را بخوانى و زياد بخوان )! بار ديگر همين سؤ ال را تكرار كردم ، حضرت همان پاسخ را تكرار فرمود.
حتى در حديثى آمده است: «انها شفاء من كل داء الاالسام ، و السام الموت»؛ (اين آيات شفاء هر دردى است مگر مرگ )!.
خلاصه اينكه «روايات در اين زمينه در كتاب شيعه و اهل سنت ، فراوان است كه همگى برعظمت اين آيات ، و لزوم تفكر و انديشه در محتواى آن ، دلالت دارد».
منبع:
تفسير نمونه ج 23 ص558و559