منظور از «النارالكبرى» (آتش بزرگ ) در آيات قرآن چيست؟

منظور از ((النارالكبرى ))  (آتش بزرگ )در آيه 12 سوره اعلي 

جمعى گفته اند منظور پايين ترين طبقه جهنم و اسفل السافلين است ، چرا چنين نباشد كه آنها شقى ترين و معاندترين مردم بودند، و عذاب آنها نيز بايد سخت ترين و هولناك ترين عذاب باشد.
ولى بعضى گفته اند كه توصيف اين آتش به ((كبرى )) در مقابل آتش ‍ ((صغرى )) است، يعنى آتشهاى اين دنيا مى باشد، همانگونه كه در حديثى آمده كه امام صادق(عليه السلام) فرمود: ان ناركم هذه جزء من سبعين جزء من نار جهنم ، و قد اطفئت سبعين مرة بالماء ثم التهبت و لو لا ذلك ما استطاع آدمى ان يطيقها:
((اين آتش شما جزيى از هفتاد جزء از آتش دوزخ است ، كه هفتاد مرتبه با آب خاموش شده ، باز شعله ور گرديده و اگر چنين نبود هيچ انسانى قدرت تحمل آن را نداشت و نمى توانست در كنار آن قرار گيرد.
 در دعاى معروف كميل كه از امير مؤ منان على (عليه السلام ) منقول است درباره مقايسه آتش دنيا و آخرت مى خوانيم : على ان ذلك بلاء و مكروه قليل مكثه يسير بقائه قصير مدته : ((اين بلا و مكروهى است كه توقف آن كم و بقايش مختصر و مدتش كوتاه است )).

منبع:

تفسير نمونه ج26 ص399و400