قرآن كريم،جهت حفظ دين و عدم انحراف و ارتداد، امورى را به مؤمنان سفارش كرده است:
1. توكّل به خداوند:
حضرت شعيب و پيروانش در برابر دعوت مشركان به ارتداد از دين الهى گفتند: ما حق نداريم به آيين شما بازگرديم و در برابر آزارهاى شما بر خدا توكّل مى كنيم: «ومايَكونُ لَنا اَن نَعودَ فيها اِلاّ اَن يَشاءَ اللّهُ رَبُّنا وسِعَ رَبُّنا كُلَّ شَىء عِلمـًا عَلَى اللّهِ تَوَكَّلنا» (اعراف/7،89); چنان كه مؤمن آل فرعون نيز در برابر دعوت او به كفر و ارتداد همين پاسخ را به مشركان قوم خويش داد: «تَدعونَنى لاَِكفُرَ بِاللّهِ واُشرِكَبِهِ…» (غافر/40، 42)، «فَسَتَذكُرونَ مااَقولُ لَكُم و اُفَوِّضُ اَمرى اِلَى اللّهِ…». (غافر/40، 44)
2. تقوا:
قرآن در آياتى، براى حفظ دين و جلوگيرى از ارتداد، مؤمنان را به تقوا دعوت مى كند. در آيه 120 سوره آلعمران، آمده است كه صبر و تقوا، شما را از حيله هاى دشمنان در امان نگه مىدارد: «…اِن تَصبِروا و تَتَّقوا لايَضُرُّكُم كَيدُهُم شيــًا». شايد از آياتى كه پس از هشدار به مسلمانان درباره خطر برخى از اهل كتاب و علاقه آنان به ارتداد مسلمانان، مؤمنان را به تقوا (آلعمران، 100ـ102) يا به اقامه نماز و پرداخت زكات كه از مصاديق بارز تقوا است، (بقره/2، 109ـ110) سفارش مىكند نيز بتوان بر اين مطلب استشهاد كرد.
3. تمسّك به قرآن:
از آيات 100ـ101 آلعمران استفاده مى شود كه اگر مؤمنان به قرآن توجّه و تمسّك كنند هيچگاه گمراه نخواهند شد: «يـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا اِن تُطيعوا فَريقـًا مِنَ الَّذينَ اوتُوا الكِتـبَ يَرُدّوكُم بَعدَ ايمـنِكُم كـفِرين و كَيفَ تَكفُرونَ و اَنتُم تُتلى عَلَيكُم ءايـتُ اللّهِ…». اين آيه، ويژگى قرآن را حفظ دين و جلوگيرى از گمراهى دانسته است؛ چون كسى كه آيات خدا بر او خوانده مى شود و هميشه با آن سرو كار دارد، هيچگاه از دين دست برنمى دارد; زيرا قرآن نور است (اعراف/7، 157) و به انسانها حيات مىبخشد (انفال/8، 24) و راه حق را از باطل جدا مىكند: «…يَهدى اِلَى الحَقِّ و اِلى طَريق مُستَقيم». (احقاف/46، 30) پيامبراكرم(صلى الله عليه وآله) در روايت معروف ثقلين براى جلوگيرى از انحراف، مسلمانان را پس از خود به پيروى از قرآن كريم و اهلبيت سفارش فرموده است.
منبع :
دائرة المعارف قرآن كريم ج 2ص467