قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
-مقام رضا-رضایت از خداوند-ترک دعا-
۱۳۹۳/۰۸/۱۵
–
۴۵۷ بازدید
ابهامی که برای من پیش آمده در مورد رضایت از خدا و چیز خواستن و طلب نمودن از اوست آیا بین این دو منافاتی وجود ندارد؟ لطفاً توضیح بدهید.
آیات و روایات فراوانی در مورد لزوم و اهمیت دعا و درخواست حاجت ها و نیازها وجود دارد. قرآن کریم می فرماید: «ادعونی استجب لکم؛ مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم» (غافر، آیه 60).
و نیز: «قل ما یعبؤا بکم ربی لولا دعاؤکم؛ ای پیامبر بگو: اگر دعای شما نبود پروردگارتان به شما عنایت و توجهی نمی کرد» (فرقان، آیه 7).
در روایتی می خوانیم: هر کدام از شما باید همه حاجت و نیازش حتی نمک و بند کفشش را از خداوند بخواهد (میزان الحکمه، ج 3، ص 252، ح 5573، چاپ دفتر تبلیغات).
و در روایتی دیگر آمده است: هیچ نیاز و حاجتی را کوچک نشمرید (و آن را از خدا درخواست کنید) چون محبوب ترین شما در نزد خداوند کسی است که درخواستش از او بیشتر است (میزان الحکمه، ج 3، ص 252، ح 5572، چاپ دفتر تبلیغات اسلامی).
از این آیات و روایات که تنها نمونه کوچکی از هزاران حدیث است به خوبی ظاهر و هویدا می گردد که درخواست از خداوند امری مطلوب و مورد سفارش و تأکید خداوند و اولیای اوست. میان درخواست از خداوند و رضایت از او هیچ گونه منافات و تعارضی وجود ندارد و چگونه ممکن است خداوند ما را به کاری که با رضایتش منافات دارد دستور دهد و بر آن اصرار و تأکید داشته باشد؟
بله، نکته ای که در این میان در خور توجه و قابل تأمل است این است که معنای دعا کردن این نیست که با این دعا، خواسته ما حتما برآورده می شود، حتی اگر به صلاح ما نباشد و یا دعا را با شرایطش به جا نیاورده باشیم و یا موانعی بر سر راه اجابت آن بوده که آن را برطرف نکرده باشیم. مهم ایجاد ارتباط و اظهار عجز و فقر و نداری و رفتن به در خانه خداوند غنی بی نیاز است که نشانگر اوج بندگی و نهایت تضرع و فقر و وابستگی به آن وجود قدیر متعال است و در واقع اجابت ما همان حال تضرع و خاکساری و خشوع است، حال ممکن است خواسته ما گاهی که مطابق خیر و صلاح و سعادت ماست آن چنان که می خواهیم و انتظار داریم برآورده گردد و ممکن است به خاطر لطف الهی و عدم مطابقت آن خواسته و نیاز با سعادت دنیا و آخرت ما مدت ها به تأخیر بیفتد و یا اصلا برآورده نگردد، اینجاست که معنای رضایت از خدا و راضی بودن از تقدیرات و خواست او معنا می یابد و بنده تسلیم خداوند باید وظیفه اش را که همان دعا کردن و اظهار خاکساری و نیازمندی است عمل نماید و در مورد اجابت دعا، تسلیم رضای الهی باشد، هر چند اگر به دلایلی و مصالحی آن خواسته برآورده نگردد این بنده مطیع و تسلیم از فوز ثواب فراوان دعا کردن و به در خانه خداوند رفتن محروم و بی نصیب نمی داند.
و نیز: «قل ما یعبؤا بکم ربی لولا دعاؤکم؛ ای پیامبر بگو: اگر دعای شما نبود پروردگارتان به شما عنایت و توجهی نمی کرد» (فرقان، آیه 7).
در روایتی می خوانیم: هر کدام از شما باید همه حاجت و نیازش حتی نمک و بند کفشش را از خداوند بخواهد (میزان الحکمه، ج 3، ص 252، ح 5573، چاپ دفتر تبلیغات).
و در روایتی دیگر آمده است: هیچ نیاز و حاجتی را کوچک نشمرید (و آن را از خدا درخواست کنید) چون محبوب ترین شما در نزد خداوند کسی است که درخواستش از او بیشتر است (میزان الحکمه، ج 3، ص 252، ح 5572، چاپ دفتر تبلیغات اسلامی).
از این آیات و روایات که تنها نمونه کوچکی از هزاران حدیث است به خوبی ظاهر و هویدا می گردد که درخواست از خداوند امری مطلوب و مورد سفارش و تأکید خداوند و اولیای اوست. میان درخواست از خداوند و رضایت از او هیچ گونه منافات و تعارضی وجود ندارد و چگونه ممکن است خداوند ما را به کاری که با رضایتش منافات دارد دستور دهد و بر آن اصرار و تأکید داشته باشد؟
بله، نکته ای که در این میان در خور توجه و قابل تأمل است این است که معنای دعا کردن این نیست که با این دعا، خواسته ما حتما برآورده می شود، حتی اگر به صلاح ما نباشد و یا دعا را با شرایطش به جا نیاورده باشیم و یا موانعی بر سر راه اجابت آن بوده که آن را برطرف نکرده باشیم. مهم ایجاد ارتباط و اظهار عجز و فقر و نداری و رفتن به در خانه خداوند غنی بی نیاز است که نشانگر اوج بندگی و نهایت تضرع و فقر و وابستگی به آن وجود قدیر متعال است و در واقع اجابت ما همان حال تضرع و خاکساری و خشوع است، حال ممکن است خواسته ما گاهی که مطابق خیر و صلاح و سعادت ماست آن چنان که می خواهیم و انتظار داریم برآورده گردد و ممکن است به خاطر لطف الهی و عدم مطابقت آن خواسته و نیاز با سعادت دنیا و آخرت ما مدت ها به تأخیر بیفتد و یا اصلا برآورده نگردد، اینجاست که معنای رضایت از خدا و راضی بودن از تقدیرات و خواست او معنا می یابد و بنده تسلیم خداوند باید وظیفه اش را که همان دعا کردن و اظهار خاکساری و نیازمندی است عمل نماید و در مورد اجابت دعا، تسلیم رضای الهی باشد، هر چند اگر به دلایلی و مصالحی آن خواسته برآورده نگردد این بنده مطیع و تسلیم از فوز ثواب فراوان دعا کردن و به در خانه خداوند رفتن محروم و بی نصیب نمی داند.