اول:
همتی رئیسجمهورخوبی میشود؟ نمیدانم!
همتی در شرایط عادلانه و با حضور چهرههای شاخص رای میآورد؟ قطعا خیر!
همتی میتواند مطالبات سیاسی و اجتماعی ما را جلوتر ببرد؟ شاید!
همتی کابینه قدرتمندی خواهد داشت؟ احتمالا!
ببینید، در پاسخ سوالات بالا همتی هیچگاه پاسخ مثبت یا امتیاز فوقالعادهای نمیگیرد اما حالا پس چرا باید به همتی رای داد؟ پاسخ کاملا مشخص است. به ترکیب رقبا نگاه کنید؛ وحشت نمیکنید؟ ترس وجودتان را نمیگیرد؟ آنهایی که برجام را به کام ملت تلخ کردند و فرصت تاریخی جهش اقتصادی و ملی را از مردم گرفتند چه کسانی هستند؟ کسانی که سفارت انگلیس و عربستان را تسخیر کردند و از آن روز، روزگار جهانی ایران سیاه و سیاهتر شد کدام سمت از این انتخابات ایستادهاند؟ آنها که گشت ارشاد را تقویت کردند و صرفا بر اساس یک مشاهده مردمی پیامک بدحجابی برای زنان و دختران فرستادند کدامها هستند؟ کسانی که نوشتند:«اگر ناراحتید جمع کنید و از ایران بروید» طرفدار کدام یک از نامزدهای انتخاباتی هستند؟
بنابراین اگر امروز از من بپرسند انتخابات سال ۷۶ که خاتمی رای آورد مهمتر بود یا انتخابات سال۱۴۰۰؟ من پاسخ میدهم:«قطعا انتخابات ۱۴۰۰» چرا؟ ارجاعتان میدهم به همان شعار کمپین همتی:« من آمدهام که روحانی، آخرین رییسجمهور ایران نباشد.»
دوم:
ممکن است خیلی از ما به حق از موضوعات زیادی دلگیر و ناراحت باشیم، من هم هستم؛ اما این دلیل نمیشود روزها و ماههای آینده را به کام خودمان از این چیزی که هست تلختر کنیم. آنچه که همتی میگوید این است که«امروز انتخاب ما بین امید به باز ماندن درهای وطن برای اندکی تنفس است یا رها کردن در برای بسته شدن کامل» یعنی خفگی، یعنی همان کرهشمالی شدن! اگر آن روز آمد، اگر با نور چراغ قوه دنبال امیدهای امروزمان گشتیم، فکر نمیکنیم که واقعا ناراحتی امروزمان به رای ندادمان نمیارزید؟
سوم:
همتی امروز تنهاست. مثل ما! او عین خودمان است. برای همین شاید بتوانیم بیشتر کمکش کنیم و کاری کنیم که آدمهای زیادتری با نگرانیها، دغدغهها و تواناییهایش آشنا کنیم. خدا را چه دیدهاید شاید روز انتخابات ببینیم او دیگر تنها نیست و در همین شرایط سخت آدمهای بیشتری او را شناختهاند.
کامران بارنجی