نودوشش هم که اصولگراها میخواستند به جنگ روحانی بروند مقابل نهاوندیان، آلاسحاق را در شورای جمنا گذاشتند که رییس اسبق اتاق بازرگانی تهران بود. دعوای ما با دولت روحانی و غربگراها، ریش پروفسوری نهاوندیان یا صورت تراشیده و کراوات پدرام سلطانی نیست؛ مشکل اولویت دادن تجارت به تولید است. حالا میخواهد با محوریت دادن به راستیهایی با ریش بلند و یقه بسته و اخوندی باشد یا به چپیهایی با کراوات و صورت تراشیده.
نتیجه این مدل میشود گره زدن همهچیز به خارج و معطل شدن طرفیتهای کشور مثل دوران پسابرجام. تغییر وضع موجود با بانیان یا ذینفعان وضع موجود یا بیمرزبندی ممکن نیست.
هفتادوشش نیلی برنامه اقتصادی ناطق را نوشت. خاتمی با نقد سیاستهای اقتصادی ناطق و هاشمی رای اورد و بعد نیلی را پیشانی اقتصادی دولتش گذاشت. نتیجه این شد که انچه مردم با ان مخالفت کرده بودند بر انها حاکم شد. مهمتر از جایگزینی مسئولین دولت فعلی، کنارزدن اندیشه و طبقه حاکم بر ان است.
نمیدانم طراحی این جلسه کار چه کسی بوده ولی امیدوارم حاج اقای رییسی افرادی را که پیشنهادهایی از این دست به ایشان میدهند یا جلساتی از این دست طراحی میکنند، از اطراف خویش برانند تا امیدهای علاقمندان و طرفداران ایشان تصعیف نشود.
محمدصادق شهبازی