عصراسلام: به نقل از ايسنا به نقل از منابع مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق، وي با اشاره به انتخابهاي رژيم بعثي در شكل موضعگيري و چگونگي تعامل و برخورد با فشارهاي فزاينده آمريكا در تشريح آنان اظهار داشت: « ۱- رژيم عراق راه كاري كه در زمان حمله آمريكا در دسامبر سال ۹۸ انتخاب نموده بود را انتخاب خواهد كرد كه در آن متحمل حملات نظامي فشرده و گستردهاي عليه خود خواهد شد و اين در صورتي خواهد بود كه اين رژيم روابط خود را با سازمان ملل قطع و از بازگشت كميسيون ويژه خلع سلاح عراق جلوگيري به عمل آورد. البته جهت تهديدزدايي از خود به بهسازي روابط خويش با كشورهاي همسايه و جامعه بينالمللي از طريق سرمايهگذاري در مورد منابع عظيم عراق كه ميتوان آن را نوعي ارتشاء ناميد مبادرت خواهد نمود.
اگر چه سياست مذكور رژيم در طول ۳ سال گذشته با شكنندگيها و ناكاميهايي مواجه شده است. عدم پذيرش قطعنامههاي بينالمللي و به ويژه قطعنامه ۱۲۸۴ مورخ ۱۷ دسامبر ۱۹۹۹ نظر به وضعيت منطقهاي و بينالمللي مشكلات فراواني براي رژيم در پي خواهد آورد كه از جمله آن حملات آمريكا خواهد بود. رژيم عراق تاكنون بر وجود اختلاف در شوراي امنيت دل بسته بود، اما اكنون موضع روسيه در حال دگريسي است. زيرا روسيه به شكل شفافي بيان داشته كه رژيم عراق نميتواند به بهانههاي گذشته جهت عدم پذيرش كميسيون خلع سلاح سازمان ملل متوسل شود.»
وي ادامه داد :« همچنين اين رژيم به برخي از كشورهاي اروپايي كه تاكنون موضع بلورينه شدهاي در اين بستر ابراز نميداشتند دل خوش كرده بود كه اكنون اين موضوع نيز منتفي گشته و موضع فرانسه شفافتر شده است. لذا تمامي جامعه جهاني پيشبيني ميكند در صورت پايان ۵ ماه باقيمانده از مهلت يازدهمين توافقنامه رژيم عراق با سازمان ملل كه براساس قطعنامه ۹۸۶ (نفت در برابر غذا) منعقد شده و اصرار رژيم بر موضع كنوني خود، عراق با حملهاي سهمگين مواجه خواهد شد.»
رييس مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق در تبيين راه كار دوم بيان داشت: « رژيم عراق سياستي را كه در پايان جنگ دوم خليج فارس اتخاذ نمود را در پيش گيرد. اين سياست كه در واقع مبتني بر خواري و ذلت و سازشكاري است در همكاري همه جانبه و بيقيد و شرط با سازمان ملل خواهد بود كه در حقيقت همان پيشنهاد روسيه ميباشد. البته در نگاه اول ممكن است تصور شود كه اين سياست رژيم را از حملات نظامي امن خواهد كرد، اما نظر به پيشينه رژيم عراق اين سياست نيز ناكام خواهد ماند زيرا عنصر مهم ديگري به معادلات جديد كه همان مبارزه با تروريسم است، اضافه شده است و اين سياست راهبردي صدام حسين است در سخنان خود او آمده است: “دستي را كه نميتوانيم به زمين بزنيم آن را ميبوسيم” لذا او براي حفظ مسند قدرت خود حاضر است كه تمامي ارزشها را ناديده بگيرد و ذليلترين مردم نسبت به آمريكا باشد، اگر چه سياست مذكور نيز راه به جايي نخواهد برد.»