“تنهاترین مرد” تاریخ درگذشت

عصراسلام: مايکل کالينز روز ۳۱ اکتبر ۱۹۳۰ در شهر رم متولد شد و با نيل آرمسترانگ و باز آلدرين، دو فضانورد ديگر آپولو ۱۱، همسن بود. پدرش فرمانده ارتش آمريکا بود و او نيز در سال ۱۹۵۲ از دانشکده افسری فارغ التحصيل شد.

همچون بسياری از نسل اول فضانوردان آمريکايی او نيز خلبان نيروی هوايی بود. ناسا در سال ۱۹۶۳ مایکل کالینز را برای عضویت در برنامه‌های فضايی آمريکا که هنوز در مراحل آغازین بود، برگزید.

در آغاز دهه شصت ميلادی، رقابت فضايی بين آمريکا و اتحاد شوروی به عرصه جديد جنگ سرد بدل شده بود و جان اف کندی، رئيس‌جمهوری وقت آمريکا، وعده داد که کشورش ظرف ده سال، اولين انسان را به کره ماه بفرستد.

نخستین سفر فضايی مايکل کالينز به عنوان خلبان فضاپيمای «جمينای ايکس» در ژوئيه ۱۹۶۶ انجام شد. اين ماموريت‌ها بخشی از آمادگی برای اعزام آپولو ۱۱ به کره ماه بود. دومين و آخرين سفر فضايی او ماموريت تاريخی به کره ماه بود.

آقای کالینز پس از ترک ناسا، مدتی عهده‌دار مناصب دولتی بود و پس از آن مديريت موزه ملی هوا-فضای آمريکا را تا سال ۱۹۷۸ برعهده داشت. او چندين کتاب نيز با محوریت مسائل فضايی نوشته است.

کالینز در سن ۳۸ سالگی برای ماموریت آپولو ۱۱ انتخاب شد و پس از یک سال تمرینات سخت و فشرده به همراه ادوین آلدرین و نیل آرمسترانگ در ژوئیه ۱۹۶۹ عازم مأموریت تاریخی آپولو ۱۱ شد. پرواز آپولو یازده ۳۰ ساعت بعد به مدار ماه رسید. در جریان این ماموریت در مدار ماه ماند تا همکارانش نیل آرمسترانگ و باز آلدرین بر سطح ماه فرود آیند. در این ماموریت آمسترانگ و آلدرین برای اولین بار با ماه نشین ایگل بر سطح ماه فرود آمدند اما کالینز به مدت ۱۵ ساعت در فضاپیما، تنها در مدار ماه ماند تا آن دو بازگردند، پس از این رویداد به او لقب تنهاترین مرد تاریخ داده شد.

آقای آلدرین ۹۱ ساله اکنون تنها فرد بازمانده از آن ماموریت است.

آقای آلدرین در توییتی نوشت: “مایک عزیز، هرکجا بوده ای یا خواهی بود، همیشه توان حمل ماهرانه ما به بلندی های تازه و به آینده را خواهی داشت. جای تو خالیست. در آرامش بخواب.”

کالینز روز ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۹ از مرکز فضایی کندی در فلوریدا بازدید کرد؛ جایی که ماموریت آپولو ۱۱ پنجاه سال پیشتر از آن انجام شده بود. او در سخنانی در سکوی پرتاب ۳۹ ای – محل پرتاب – حال خود در آن لحظات را توصیف کرد: “لرزش ناشی از آتش شدن موتور آدم را به معنی واقعی کلمه تکان می دهد. کل بدن به ارتعاش در می آید. و این تجربه متفاوتی از معنی و مفهوم نیرو است.”

او ادامه داد: “آدم در کابین خلبان معلق می شود. بعد از آن سفری آرامتر، عادی تر، خاموش‌تر تا ماه داشتیم.”

“ما وزن دنیا را روی شانه‌هایمان حس می کردیم. می دانستیم که همه به ما خیره شده اند، دوست و دشمن.”

در روز ۱۶ ژوئیه ۱۹۶۹ نیل آرمسترانگ، باز آلدرین و مایکل کالینز با فضاپیمای آپولو سوار بر موشک “ساترن ۵” ابتدا ظرف ۱۱ دقیقه به مدار زمین رسیدند. چهار روز بعد آرمسترانگ و آلدرین اولین انسان هایی بودند که روی سطح ماه پا می گذاشتند. کالینز در طول این ماموریت در واحد فرمان در مدار باقی ماند.

کلمات آرمسترانگ که از طریق تلویزیون ها پخش می شد وارد کتاب های تاریخ شد: “این یک گام کوچک برای یک عضو بنی بشر، و یک گام عظیم برای بشریت است.”

فضانوردان آن ماموریت روز ۲۴ ژوئیه در اقیانوس آرام فرود آمدند. حدود ۴۰۰ هزار نفر روی این برنامه کار کردند، برنامه ای که هزینه آن ۲۵ میلیارد دلار شد. تخمین زده می شود که حدود ۶۵۰ میلیون نفر در جهان شاهد فرود بر ماه بودند. برای آمریکا این دستاورد نشان دهنده قدرتش برای مخاطبان جهانی بود.