آقای شهاب حسینی، ملاحظه شوخی‌هایتان را بکنید!

کالایی که کیفیت آن تنها و تنها منوط به تن و ظاهر و اندام است. پلنگ‌ها از مادر توله‌پلنگ زاییده نشده‌اند. پلنگ‌ها را مردها پلنگ کردند. یادشان دادند باید سینه‌های برآمده و بزرگ داشته باشند‌ و لب‌های روسی و چشم روباهی و گونه برجسته و زاویه فک و موهای بلند بلوند و کمر باریک و ناف و زبان پیرسینگ شده…

پلنگ‌ها برآمده از فقر فرهنگی جنسیت‌زده‌ای هستند. درست شبیه همین فقری که مردم را در پیک کرونا به صف مرغ می‌کشد. درست مثل همین فقری که زنی را برای یک ساندویچ فلافل به تن‌فروشی وادار می‌کند. درست مثل همین فقری که مردان را با دیدن یک دست تحریک می‌کند. دستی که می‌نویسد، تایپ می‌کند، تزریق می‌کند، تعمیر می‌کند، می‌دوزد، می‌راند.. فقر فرهنگی و اقتصادی در کشوری که پرافتخارترین هنرپیشه سینمای معاصرش که اتفاقا به جهان معرفی شد و نخل طلا را گرفت بس که در نقش مرد باحیای ایرانی خوب فرو رفته بود، دست خودش نیست و نگران است که با پلنگ‌های توی خیابان چه کند؟ می‌شود ان‌ها را هم گرفت؟ تیمارشان کرد؟ رویشان اسم گذاشت؟ اهلی‌شان کرد؟ مثل فک‌ها… 

آقای شهاب حسینی عزیز، ملاحظه شوخی‌هایتان را بکنید. ملاحظه حرف‌هایتان را بکنید. هرچیزی برای بانمک شدن و کول بودن خوب نیست. پلنگ‌ها را شماها پلنگ کردید و روزبروز زیادتر می‌شوند. شما و امثال شما که پلنگ‌ها را بیشتر از چیزهای دیگر در خیابان می‌بینید، شما باعث شدید که پلنگ‌ها روز به روز زیاد شوند. تا دیده شوند. خواسته شوند. هرچه پلنگ‌تر بلشند صیاد بزرگ‌تر و پیل‌تن‌تر و فاخرتر. و حالا هم پلنگ با مدرک دکترا داریم، هم پلنگ آرتیست، هم پلنگ استاد دانشگاه، هم پلنگ منشی، هم پلنگ نرس، هم پلنگ سبدگردان، هم پلنگ کار آفرین، هم پلنگ دندانپزشک، هم پلنگ مدیرعامل و هم پلنگ اینفلوئنسر… 

این یعنی انبوهی از زنان و دختران ما در هر منصب و شغل و جایگاهی باشند، ظاهرشان مثل هم است و همه شبیه کارگران جنسی کشوری که از لحاظ نگاه جنسی حاکم بر جامعه در وضعیت نرمال است. پلنگ‌ها را مردان ما ساختند. زنان ما پرورش دادند‌. 

به دخترانتان یاد بدهید مردی که برای ظاهر و اندامش او را بخواهد، قطعا روزی بهتر از او را در لب و دهان و دندان و چشم و ابرو خواهد یافت. گوهر درون آدم‌هاست که به قطعی‌ترین رای ممکن، یگانه و منحصربفرد و بدون تکرار است. 

نویسنده: الهام فلاح