من گفتم :”به نام همه شاعران بزرگ، فردوسی و سعدی و خیام و جامی و دیگران، خیابانهایی نامگذاری شده است اما درباره فیلسوفان چنین نیست چرا نام آن را خیابان سهروردی نمیگذارید ؟”.
او بی درنگ به شهردار تهران تلفن کرد و به یک هفته نکشید که همه علایم و تابلوها را برداشتند و آن خیابان به نام سهروردی معروف شد البته تا مدتها راننده تاکسی ها آن را “خیابان فرح “مینامیدند. به هر روی امروزه آنجا را خیابان سهروردی مینامند. بعدها و پیش از انقلاب و هنگامی که تهران رو به شمال گسترش می یافت باز هم از من خواستند که برای دو بلوار تازه و اصلی نامهایی برگزینم. نامگذاری خیابان میرداماد و خیابان ملاصدرا کار من بود زیرا ملکه از من خواست که برای این دو خیابان تازه و مهم از نام فیلسوفان استفاده کنم.
شما حتی در سطح عمومی هم نمیتوانستید تصور کنید در سال ۱۹۶۰ بلوار اصلی -نه خیابانی باریک و فرعی، آن هم در شمال تهران- به نام میرداماد نامگذاری شده باشد. در آن روزگار چه کسی میرداماد را میشناخت؟ البته (خیابان ملاصدرا) همزمان با وقوع انقلاب به خاطر وجود سازمان گوشت تهران (در خیابان ملاصدرا ) به این نام مشهور شد. (به آن خیابان سازمان گوشت میگفتند!)
منبع: در جستجوی امر قدسی؛ گفتگوی رامین جهان بیگلو و سید حسین نصر/ ترجمه سید مصطفی شهرآیینی. (تهران، نشر نی، /ص.۱۶۲ و۱۶۳)
دکتر سید حسین نصر فیلسوف و متأله سنتگرای ایرانی و استاد علوم اسلامی در دانشگاه جرج واشنگتن است.