بررسی گرایشات سیاسی مطبوعات اسرائیلی

در میان کانال‌های تلویزیونی، تغییر و تحول مدیریتی زیاد رخ می‌دهد. به طور کلی این کانال‌ها به اصطلاح یکی به نعل می‌زنند و یکی به میخ. البته در میان کانال‌ها، کانال ۷ و ۲۰ بسیار شاخص و متفاوت هستند زیرا به شدت افراطی و از مواضع جناح جنگ طلبانه و راست دفاع می‌کند.

در میان روزنامه‌ها، روزنامه “اسرائیل هایوم” نیز یک روزنامه به شدت اصولگرا است. پشتوانه مالی این روزنامه از شلدون آدلسون (میلیاردر آمریکایی) تامین می‌شود و به همین دلیل هیچ گونه مشکل مالی ندارد و مواضع بسیار تند علیه ایران و فلسطین و مسلمانان می‌گیرد. جراید “آروتز شوا” و ” ب شوا” نیز در دسته جناح راست افراطی قرار می‌گیرند. روزنامه “مااریو” نیز راست گرا است.

از طرفی، روزنامه “یدیوث آهرونوث” که در اینترنت با سایت Ynet شناخته می شود، و همچنین Times of Israel درباره موضوعات داخلی اسرائیل میانه رو هستند. گرچه این جراید با سیاست‌های تندروها مانند نتنیاهو همصدا نیستند و از آن‌ها انتقاد می کند ولی از طرف دیگر نمی‌توان آن ها را چپ دانست. روزنامه Jerusalem Post هم خود را به عنوان میانه رو معرفی می کند. ولی همه این‌ها در موضع گیری‌ها علیه ایران خصمانه و افراطی عمل می‌کنند.

در این میان روزنامه هاآرتس مهم‌ترین روزنامه چپ است که سابقه و اعتبار زیادی دارد. این روزنامه معمولا نسبت به سیاست های جنگ طلبانه و جناح راست انتقاد جدی می کند و حتی در مواقعی از مسلمانان و فلسطینیان نیز دفاع می کند. نکته جالب این است که سایت انگلیسی هاآرتس که برای مخاطبین خارجی می نویسند طرفداران بیشتری نسبت به سایت عِبری آن دارد. یعنی شاید بتوان گفت مخاطبین داخلی آن کمتر از مخاطبین خارجی آن هستند. مجله ۹۷۲ نیز مانند روزنامه هاآرتس بسیار چپ گرا و اصلاح طلب است.

امیدوارم این خلاصه توانسته باشد کمی تمایلات منابع خبری در فلسطین اشغالی را  روشن کرده باشد. اگر مایل هستید می توانید این مطلب را در گوشه ای ذخیره کنید که در آینده هر موقع از منابع اسرائیلی چیزی نقل شد، متوجه شوید از چه زاویه دیدی دارد نقل می‌شود.

علی‌رضا بازارگان