نمک دریا یا نمک معمولی؛ کدام بهتر است؟

این روزها تبلیغات زیادی در مورد نمک‌های مختلف و مضر بودن برخی از انواع آن و در مقابل مفید بودن نمک‌های دیگری مانند نمک دریا هستیم. در این میان افراد اندکی به طور دقیق تفاوت این نمک‌ها را می دانند. در این گزارش به بررسی این موضوع می پردازیم.

نمک دریایی در Vinaya Pitaka‌، کتاب مقدس بودایی که در اواسط قرن‌ ۵ پیش از میلاد نوشته شده، ذکر شده است. همانطور که گفته شد نمک دریایی در اصل از تبخیر آب دریا به دست می‌آید. در آب‌وهوای گرم و خشک این امر می‌تواند به طور کامل باش استفاده از انرژی خورشیدی انجام شود اما در اقلیم‌های دیگر از منابع سوختی برای تبخیر آب دریا و تولید نمک دریایی استفاده می‌شود. تولید نمک دریایی مدرن تقریبا به‌طور کامل در دریای مدیترانه و دیگر آب و هوای خشک یافت می‌شود.

امروزه نمک دریایی موجود در بازار به‌طور گسترده‌ای دارای ترکیب شیمیایی متفاوتی است. اگر‌چه جزء اصلی این ترکیبات، سدیم کلرید است اما کمتر از ۰/۲ تا ٪۱۰ از باقی‌مانده آن متشکل از نمک‌های دیگر است که این ترکیبات بیشتر کلسیم، پتاسیم، نمک‌های منیزیم کلرید و سولفات هستند. رطوبت نمک می‌تواند کمتر از ۱ تا بیش‌ از ٪۱۲ متفاوت باشد. اگرچه ترکیب نمک قابل دسترس تجاری ممکن است متفاوت باشد اما ترکیب یونی از آب شور طبیعی نسبتا ثابت است.

این ماده معدنی از دیرباز توسط انسان مورد استفاده قرار داشته و به صورت‌های مختلفی استخراج می شده است. از سوی دیگر مطالعات پزشکی و پژوهش‌های مرتبط با علوم تغذیه نشان می‌دهد مصرف زیاد این ماده معدنی می‌تواند خطراتی جدی برای سلامتی در پی داشته باشد و پزشکان پیشنهاد می‌کنند از حداقل میزان ممکن نمک در رژیم غذایی خود استفاده کنیم.

در این میان طی سال‌های اخیر تبلیغات متعددی در مورد مصرف نکردن نمک‌های عادی و جایگزینی آن با محصولاتی مانند نمک دریایی صورت گرفته و این موضوع در حالی است که بیشتر ما تفاوت بین این دو نوع نمک را ندانسته و تحت تاثیر تبلیغات قرار می‌گیریم.

نمک سفره و نمک دریا با یکدیگر در ذات و ماهیت خود هیچ تفاوتی نداشته و ترکیب شیمیایی یکسانی دارند. در این میان آن چه موجب تفاوت این دو محصول می‌شود، روش‌های مختلف استحصال آن‌ها است که طعم و بافت کمی متفاوت به آنها می‌دهد. 

در حقیقت باید دانست که نمک دریا با تبخیر آب از آب دریا یا دریاچه‌های آب شور تولید می‌شود و این نمک حاوی مقادیر کمی مواد معدنی مانند منیزیم، کلسیم و پتاسیم است که می‌تواند طعم نهایی این محصول را تحت تأثیر قرار دهد. نمک دریا معمولا دارای بلورهای بزرگ‌تری بود و ویژگی فوق، به آن بافتی نسبتاً درشت می‌دهند.

از طرف دیگر، نمک سفره به طور معمول از ذخایر نمک معدنی استخراج می‌شود. این ماده در مرحله استحصال، شسته و تصفیه شده و از هر گونه آلودگی پاک می‌شود. سپس مواد افزودنی مانند ید و پتاسیم یا هر ماده دیگری به محصول نهایی اضافه می شود. در خاتمه باید به این نکته توجه کرد که نمک محلول در آب دریا نیز ماحصل حل شدن نمک‌های معدنی موجود در لایه‌های زمین است که در آب حل شده و به آب دریا طعم شور می‌دهد. به این ترتیب تفاوت عمده‌ای بین نمک دریا و نمک عادی وجود ندارد و تنها روش استحصال آن ها متفاوت است.