نقش زنان در جهان باکرونا و پساکرونا

عصراسلام: منشور سازمان ملل در سال ۱۹۴۵، اولین “توافق بین المللی” برای پذیرش اصل تساوی زنان و مردان بود. این تاریخ، روزی است که زنان جهان بدون توجه به گرایشات مختلف فکری، عقیدتی، نژادی و … به یادآوری موفقیت‌ها و دستاوردهای شان می‌پردازند. بنابراین توانمندسازی زنان در این راه نقشی کلیدی دارد.

موضوع امسالِ سازمان ملل برای این روز عبارتست از: “نقش زنان در رهبری جوامع و حرکت بسوی آینده‌ای عادلانه در جهان باکرونا و پسا کرونا”.

۱. آنتونیو گوترش گفته است بیماری همه‌گیر کووید ۱۹ دهه‌ها پیشرفت به سمت برابری جنسیتی را پاک کرده است. از دست دادن شغل به تعداد بیشمار، مراقبت‌های بدون دریافت حقوق، اختلال در تحصیل، بحران تشدید خشونت خانگی و استثمار، همه از حقوقِ از بین رفته است.

۲. به گفته وی مادران –به‌ویژه مادران تنها- با اضطراب و ناملایمات حادتری روبه‌رو شده‌اند و عواقب آن نسبت به همه‌گیری بیشتر خواهد بود. اما زنان نیز در خط مقدم واکنش‌های همه‌گیر بوده‌اند.

۳. او می‌گوید آنها کارکنان اساسی هستند که مردم را زنده نگه می‌دارند و اقتصاد، اجتماعات و خانواده‌ها را در کنار هم قرار می‌دهند. آنان در زمره رهبرانی هستند که میزان شیوع را پایین‌تر نگه داشته و کشورها را در مسیر بهبود قرار می‌دهند.

۴. به گفته دبیرکل روز جهانی زن، امسال قدرت تحول آفرین مشارکتِ برابر زنان را برجسته می‌کند. گوترش گفته است که این تحول مشارکت را در سازمان ملل دیده است. جایی که برای اولین بار به تاریخ برابری جنسیتی در پست‌های رهبری سازمان ملل رسیده‌اند.

۵. وی گفته است هنگامی که زنان دولت را هدایت می‌کنند ما شاهد سرمایه‌گذاری‌های بزرگتر در حمایت اجتماعی هستیم. وقتی در پارلمان هستند، کشورها سیاست‌های سختگیرانه‌تری را در زمینه تغییرات اقلیمی اتخاذ می‌کنند.

۶. به گفته وی زمانی که زنان در پشت میز صلح هستند توافق‌ها ماندگارتر می‌باشند.

 

۷. آنتونیو گوترش در انتهای پیام خود گفته است من از کشورها، شرکت‌ها و موسسات می‌خواهم که اقدامات و سهمیه‌های ویژه‌ای را برای پیشبرد مشارکت برابر زنان و دستیابی به تغییرات سریع اتخاذ کنند.

روز زن برای اولین بار به عنوان روز ملی، در ۲۸ فوریه سال ۱۹۰۹ در ایالات متحده آمریکا توسط حزب سوسیالیست آمریکا شناخته شد، که در یادبود اعتصاب کارگران کارخانه نساجی نیویورک به شرایط کار، ترتیب داده شده بود.

هدف پنجم از اهداف توسعه پایدار، یعنی عدالت جنسیتی و توانمندسازی تمام زنان و دختران و نیز هدف چهارم یعنی تضمین آموزش همگانی و با کیفیت برای همه، ارتباط مستقیم با حقوق زنان دارد. 

بنا بر آمار سازمان ملل محدودیت‌های قانونی باعث شده است که ۲.۷ میلیارد زن نتوانند به همان شغل‌های انتخاب شده برای مردان دسترسی پیدا کنند.

تقریباً ۶۰ درصد زنان در سراسر جهان در اقتصاد غیررسمی کار می کنند، درآمد کمتر و پس انداز کمتری دارند و بیشتر در معرض خطر فقر قرار دارند.

بنا بر آمار از هر ۳ زن، یک نفر خشونت مبتنی بر جنسیت را تجربه کرده و ۲۰۰ میلیون تن از دختران در سراسر دنیا نیز دچار ختنه (ناقص‌سازی) دستگاه تناسلی شده‌اند.

درآمد زنان در سطح جهان ۲۳٪ کمتر از مردان است.

یکی از داده های آماری اعلامی در بانک اطلاعاتی سازمان ملل این است که ۸۲ درصد خانم هایی که نماینده پارلمان هستند در ۵ قاره جهان اعلام کرده اند که در حین خدمت، شکلی از خشونت روانی را تجربه کرده اند. سایر تجربیات منفی فراروی زنان در عرصه های مختلف حقوق انسانی جداگانه عرضه شده است.