مهدی هاشمى، در اصفهان و در خانواه اى روحانى متولد شد تحصیلات ابتدایى خود را در مدرسه «جلالیه» به پایان رسانید و در مدرسه «جده بزرگ» به تحصیل علوم حوزوى مشغول شد. پس از 6 سال به حوزه علمیه قم وارد شد و در «مدرسه حجتیه» به تحصیل خود در علوم دینیه ادامه داد. با شروع نهضت امام (ره) در سال 42 ایشان در حالی که از مبانى عقیدتى و مذهبى سستى برخوردار بود، به جرگه طلابى پیوست که در سیاست تندروى ها و کجراهه ها را برگزیده بودند. مطالعه منابع غیر اسلامى و غیر شیعى بتدریج وى را در انبوهى از برداشتهاى التقاطى و غیر اصولى گرفتار کرد، وى پس از مدتى به خدمت سربازى رفت و طى آن یکبار بعنوان نماینده سربازان در جشن سردوشى در سخنانى از شاه و انقلاب سفید وى به تعریف و تمجید پرداخت. مهدى هاشمى با پایان گرفتن دوره سربازى اش از پوشیدن لباس روحانیت خوددارى کرد و بلافاصله با عناصر منافقین آشنا شد. مطالعه منابع پلیسى و جاسوسى، نوعى روحیه مخفى کارى و ماجراجویى را در وى ایجاد نمود. وى سپس با مرورى در منابع گروههاى الحادى چپ، گرایش شدیدى به دیدگاههاى «مائو» پیدا کرد و در همین زمان تمام یادداشت هاى خود را در باب فقه و اصول معدوم ساخت. وى بمنظور ترویج افکار جدیدش، قهدریجان را به عنوان پایگاه خود درآورده و ضمن نفوذ در مراکز و مجموعه هاى مسئولان محلى به مبارزه عملى با مفاهیم اصیل دینى و اصول تشیع پرداخت. در همین راستا همکارى تنى چند از افراد باند خود به قتل آیت اللّه شمس آبادى بخاطر روشنگریهاى وى درباره انحرافات گروه خود مبادرت ورزید. مهدى هاشمى در سال 1355 به اتهام قتل دستگیر و به جرم آن به 3 بار اعدام محکوم شد. وى در ایام بازداشت خود با نامه نگارى هایى که به علما و روحانیون منطقه کرد آنها را متقاعد نمود که قتل شمس آبادى بدست عوامل رژیم و با هدف مخدوش کردن چهره مبارزاتى وى و گروهش صورت گرفت در نتیجه این پیگیریها از اعدام نجات پیدا کرد. وى در سال 57 و همزمان با پیروزى انقلاب اسلامى از زندان آزاد شد در پناه حمایت هاى آقاى منتظرى فعالیت خود را آغاز کرد. مهدى هاشمى پس از اندک زمانى مسئولیت واحد نهضت هاى سپاه پاسداران را عهده دار شد و در آن جبهه به مبارزه عملى با سیاستهاى نظام در صحنه بین المللى پرداخت. وى شروع به جذب عناصر ساده و سرخورده کرد و توسط گروهى که تشکیل داد ضمن سوء استفاده از موقعیت آقاى منتظرى به شایعه پراکنى علیه برخى از چهره هاى خدوم نظام و ایجاد تفرقه و جناح بندى هاى موهوم در میان گروههاى فعال سیاسى کشور دست زد. وى با ایجاد یک پایگاه نظامى در لنجان سفلى (قهدریجان) جهت ارضاى شهوت قدرت طلبى اش سپاه و کمیته منطقه را در برابر هم قرار داده و با ایجاد درگیرى مسلحانه تنى چند از نیروهاى مخلص را به دست مرگ سپرد. با آشکار شدن خودکامگى و تضاد عملکرد وى با سیاستهاى نظام واحد نهضتهاى سپاه منحل و او از سپاه خارج شد. وى در طول مدت تصدى اش در واحد نهضتهاى سپاه پاسداران اقدام به خروج و جمع آورى مقادیر قابل توجهى از سلاحهاى کشنده و مواد منفجره کرد. گره خوردن او با جریان روشنفکرى بیمار و عناصر ضد انقلاب به صورت توأمان امکان تغییر برخى معادلات سیاسى و اجتماعى کشور را بنفع وى فراهم آورد. تلاش عوامفریبانه وى جهت نفوذ فکرى در عده اى از طلاب جوان حوزه علمیه قم و ترویج و انتشار کتب التقاطى و انحرافى در همین راستا ارزیابى مى شود. جعل سند، نشر اکاذیب و هتک حرمت مسئولان کشور از دیگر اقدامات شرارت آمیز مهدى هاشمى و همدستانش بود که در این جهت جمع آورى اخبار و اسناد طبقه بندى شده و انتقال آن به خارج از کشور و مزدورى این گروه براى بیگانگان در مسیر به مخاطره انداختن امنیت ملى قابل توجه است. وى بدون توجه به تذکرات و نصایح مکرر امام (ره) و مسئولان کشور به جنایات و خیانتهاى خود ادامه داد تا اینکه با شناسایى خانه تیمى آنان در یوسف آباد تهران و کشف مقدار زیادى اسلحه، مواد منفجره، پودر سرطان زا و وسایل جعل اسناد از آن، حضرت امام (ره) دستور دستگیرى وى و ایادى اش را در تاریخ 20/6/1365 صادر کرد. در چنین شرایطی آیت الله منتظری علی رغم اثبات جنایت ها و خیانت های نامبرده و حتی اعترافات وی ، به دلایل متعددی خصوصاً ساده اندیشی و تاثیری که مهدی هاشمی و منافقین بر وی داشتند و هم چنین رابطه خانوادگی ( مهدی هاشمی برادر هادی هاشمی(داماد آیت الله منتظری ) بود.) نهایت تلاش خویش را برای جلوگیری از مجازات نامبرده به کار برد . اما امام (ره) در مقابل فشارهاى منتظرى و عناصر پراکنده باند مهدى هاشمى در مراکز مختلف قدرت همواره بر روى اجراى عدالت پاى فشرد. مهدى هاشمى پس از مدتى که در بازداشت به سر مى برد با واقف شدن نسبت به انحرافات خود و همفکرانش، نسبت به همه جرایم خود در قبل و بعد از انقلاب زبان به اعتراف گشود و در مردادماه 1366 به اتهام محاربه، فساد، ایجاد فتنه، رعب و وحشت در بین مردم به اعدام محکوم شد و حکم صادره نیز در تاریخ 6/7/66 به اجرا در آمد.
جهت اطلاع بیشتر به کتاب خاطرات سیاسی , (محمدی ری شهری ) و رنجنامه , (سید احمد خمینی ) مراجعه نمایید و جهت اطلاع در مورد مهدی هاشمی و جریانات او ر.ک: کتاب «مجموعه بن بست، نشر اداره کل اطلاعات اصفهان، 1377».