پرسشگر گرامی با سلام و تشکر از ارتباط شما با این مرکز
1.در کتب حدیثی از جمله بحارالانوار, (ج 76, ص 319, ب 61, المکتبه الاسلامیه ) اموری را نام می برد که موجب نسیان و کم حافظگی می شود. از آن جمله خواندن نوشته ها و اشعار روی سنگ قبر می باشد . در مورد مکروه بودن خواندن نوشته های روی قبر ممکن است خواندن مطالب روی قبر، حضور قلب را کم کرده و فرد را به جای خواندن فاتحه و ادعیه و طلب رحمت برای مردگان به امورات دیگر سرگرم سازد.
2. اصولا علل واقعی بعضی از احکام واجب و یا مستحب بر ما معلوم نیست، و در روایات به اندکی از آنها اشاره شده است، و علما نیز کمتر به آن پرداخته اند. اگر چه شاید با رشد علم بتوان دلایل بسیاری از این احکام را پیدا کرد، ولی باید اعتراف کرد که امروزه چنین نیست و بسیاری از احکام ـ به خصوص در عبادیات ـ فلسفه اش بر ما معلوم نیست.
شاید بتوان گفت اگر دلایل تمام موضوعات دینی واضح و روشن و قابل اثبات از طریق بدیهیات می بود، اساسا ایمان به خدا و نبوت و معاد و امورات غیبی و متافیزیکی ارزش خود را از دست می داد، و مانند معرفت انسان ها به امورات محسوس و واضح از فضیلت و امتیاز خاصی برخوردار نمی شد. اساسا متعلق ایمان می بایست کمی خفاء و پوشیدگی داشته باشد. ما هیچگاه نمی گوییم به 4=2*2 ایمان داریم، کما این که در آیات قرآن ایمان در بسیاری موارد به غیب تعلق گرفته است.«الذین یؤمنون بالغیب»
اساسا در عبودیت نوعی اعتماد و توکل و سر سپردگی باید وجود داشته باشد که با کشف کامل علل احکام این آزمایش الهی واقع نمی شود.
برای یک مؤمن واقعی، بعد از اطمینان به این که دستور و آموزه ای از طرف خدا آمده است، قبول و اعتماد به آن لازم و ضروری است و التزام عملی او متوقف بر دانستن علت خاص آن حکم نیست؛ زیرا او به خداوند ایمان دارد و بر این باور است که شارع مقدس امر به خوبی می نماید و خیر ما در اطاعت او است. با این نگاه، مؤمن ـ پس از اثبات حکم بر او و این که خدا چنین خواسته و فرمان داده است ـ اگر علت حکمی را هم نداند آن را لازم الاجراء می داند.
3. آنچه در قبرستان سفارش شده خواندن قران و فاتحه و دعای برای مغفرت اموات و تامل در احوال و حالات اهل قبور و عبرت گرفتن از حالات آنها است .