حدیث مورد سوال در نهج البلاغه در سفارش نامه امیر مومنان علیه السلام برای امام حسن علیه السلام آمده است ( نامه 31) ذیلا متن عربی را به همراه ترجمه و توضیح فیض الاسلام می آوریم و در ادامه معنایی که از این جمله مولا به نظر می رسد را می آوریم : :
وَ إِیَّاکَ وَ التَّغَایُرَ فِی غَیْرِ مَوْضِعِ غَیْرَةٍ فَإِنَّ ذَلِکَ یَدْعُو الصَّحِیحَةَ إِلَى السَّقَمِ وَ الْبَرِیئَةَ إِلَى الرِّیَب ….
و بپرهیز از اظهار غیرت و بدگمانى در جائیکه نباید غیرت بکار برد (در باره زن پاکدامن بد گمان و به اندک چیزى آشفته مشو) زیرا این کار زن درست را به نادرستى، و زنى را که (از ناشایسته) آراسته است بدو دلى و اندیشه (در آن کار) وامى دارد (زنى که بکار ناشایسته اهمیّت دهد بر اثر نسبت دادن ارتکاب آن در نظر او آسان شود و ممکن است آنرا بجا آورد).
به نظر می رسد مقصود از حدیث این است که غیرت ورزیدن بی مورد مرد نسبت به همسرش از باب مثال اگر شوهری به همسرش بگوید چرا جلو محارمت حجاب را رعایت نمی کنی و یا در موردی که زن با حجاب بایسته بیرون بیاید و مرد توقع حجاب بیشتر از او داشته باشد این گونه غیرت ورزی های نابجا دو پیآمد را برای زن دارد اول این که زنی را که باطبع در مسیر مستقیم و صحیح حرکت می کند به کژی و بیراهه می کشد و از نظر روانی دچار مشکل می کند چون او ارتباط صحیحی با محارم برقرار کرده و کارش بر اساس فطرت است وقتی سخت گیری بیجا نسبت به او شود از نظر روانی فکر او ناخود آگاه به بیراهه می رود و این تفکر در او ایجاد می شود که به محرم هم می شود به چشم دیگری نگاه کرد؟ و همین موجب بد بینی او و مشکلات روانی برای او خواهد شد و پیآمد دوم این است که فرد با این کار همسرش را ممکن است در معرض اتهام و شک دیگران قرار دهد که آنان در مورد او فکر بد کنند و این گونه گمان گنند که او به دیگران نظر بد دارد که همسرش در مورد او سخت گیری می کند و یا موجب تردید و بد گمانی در خود زن شود البته اعتراف می کنیم که سخن مولا قدری مشکل است و ممکن است معنای دیگری مقصود باشد آنچه به صورت قطعی می توان گفت این است که غیرت نابجا مذموم است و آثار منفی در نظام خانواده خواهد داشت .