بنده احساس میکنم امام علی (ع) فردی بسیار جدی و بی لبخند بودند.و دایما از ایشان شرم میکنم و مانند سایر امامان نمیتوانم با ایشان ارتباط برقرار کنم.ایا این عقیده درست است؟(احساس میکنم اگر امام علی الان بود بر من خشم میگرفت.)

خیر، این فکر و احساس، ذهنیتی بیش نیست که درست نیست، معصومین(ع) چون خلفای خداوندی هستند که نسبت به بندگان رحمان و رحیم است لذا آنها هم نسبت به بندگان خدا همینطورند و مصداق اتمّ آیه شریفه اشداء علی الکفار و رحماء بینهم، امام(ع) زمانی که توسط ابن ملجم مرادی در ماه مبارک در محراب نماز با ضربه شمشیر مجروح می‌شود، و او را به خانه می‌برند در آن حال سخت به فکر اوست و سفارش او را به فرزندش می‌کند تا برایش شیر ببرند، حالا چطور ممکن است نسبت به دوست‌داران خودش سخت‌گیر و خشن باشد؟ امام نسبت به مومنان از پدر و مادر خودشان نسبت به فرزند مهربان‌ترند. فکر شما فقط یک ذهنیت منفی شخصی است که صحیح نیست. بله امام در یک جا اهل مماشات و معامله نیست و جدی است آن هم جایی است که حرف از دین خدا و اقامه شرع مبین است وقتی حرف از اقامه عدل و مبارزه با ظلم و ستم و دشمنی با دین خدا در پیش است امام کوتاه نمی‌آید، اما در روابط فردی و اجتماعی مهربان‌تر از آنها وجود ندارد.
و الا از جمله خصوصیاتی که جهت توجیه برای امام علی(ع) نقل می‌کنند که مانع انتخاب ایشان برای خلافت شد شوخ بودن زیاد حضرت است. باید مطالعات خود را در خصوص حضرت عمیق و گسترده‌تر کنید.