دعا برای حاجات از حضرت علی ( ع ) در هنگام شهادت

امام على (عليه السلام) در هنگام شهادت، به فرزندش امام حسن (عليه السلام) فرمود:

دعايى به تو مى آموزم كه اصلش در كتاب خداست. آن را پيامبر به من آموخت. وقتى خواستى

به درگاه خدا دعا كنى، پس از نماز ظهر يا عصر آن را بخوان، بعد حاجت هايت را بخواه.

اگر اين دعا را بخوانى، هزار فرشته را خدا مى گمارد برايت استغفار كنند. به هر فرشته توان

هزار فرشته مى دهد تا به تندى طلب آمرزش برايت بكنند. هزار قصر در بهشت براى تو ساخته

مى شود و تا وقتى در دنيا زنده اى، داراى نعمت بوده، فقر و ندارى به تو نمى رسد. از كسى

در دنيا چيزى نخواه (هر چه و هر كسى باشد) كه توسط خدا برآورده مى شود:

سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ‏ فَسُبْحانَ اللَّهِ

حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ

يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ

‏ سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏

سُبْحَانَ اللَّهِ ذِي الْمُلْكِ وَ الْمَلَكُوتِ سُبْحَانَ اللَّهِ ذِي الْعِزَّةِ وَ الْعَظَمَةِ وَ الْجَبَرُوتِ سُبْحَانَ اللَّهِ

الْمَلِكِ الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ سُبْحَانَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى سُبْحَانَهُ‏ وَ تَعَالَى‏ سُبْحَانَ‏ الْمَلِكِ‏ الْقُدُّوسِ

‏ رَبِ‏ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوحِ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَصْعَدُ وَ لَا يَنْفَدُ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَيَّ وَ مَعِي وَ قُدَّامِي

وَ خَلْفِي

يَا اللهُ ده مرتبه يَا رَحْمَانُ ده مرتبه يَا رَحِيمُ ده مرتبه يَا رَبِّ ده مرتبه يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ ده مرتبه

يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الاْرْضِ ده مرتبه يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الاْكْرَامِ ده مرتبه يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ ده مرتبه

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد ده مرتبه

وحاجت خويش را بخواه

ترجمه دعا :

خدا منزّه است، شكر براى خداست، معبودى جز الله نيست، الله اكبر، توان و نيرويى جز خدا نيست. خدا منزّه است، آن هنگام كه در شب يا صبح به سر مى بريد. در آسمان ها و زمين، هنگام شب و روز، حمد براى خداست. زنده را از مرده، و مرده را از زنده بيرون مى آورد و زمين را پس از نابودى آن، دوباره مى سازد، و چنين در روز قيامت برانگيخته مى شويد. خدا منزّه است، خداى با عزّت، از آنچه توصيف مى كنند منزّه است، و درود بر رسولان الهى، والحمدلله رب العالمين. خداى دارنده مُلك و ملكوت منزّه است. خداى با عزّت و با عظمت و بزرگى منزّه است. خداى مالك و پاينده كه نمى ميرد منزّه است، خداى والا و بزرگ منزّه است، منزّه است و بلند مرتبه. خداى مالك و پاك منزّه است، كه پروردگار فرشتگان و جبرئيل است.

خدايا، تو را شكر; شكرى كه افزون يابد و كم نشود. بر من و پيش و پس از من حق شكر گزارى دارى. سپس ده بار بگو: يا الله، اى بخشنده، اى مهربان، اى پروردگار، اى زنده و پاينده، اى آفريننده آسمان ها و زمين، اى صاحب بزرگى و بخشش، اى مهربان و بخشنده، بر محمّد و آل محمّد درود بفرست .

بعد حاجتت را بخواه.

منبع : بحارالانوار ج 92 ص 179