خواهر گرامی سلام؛از این که ما را امین خود دانسته اید، سپاسگزارم. دخترم اعمال ما در زندگی، اثرات وضعی خود را دارند، یعنی مثلا اگر کسی غذای ناسالمی بخورد، دچار مسمومیت، سوءهاضمه، مشکلات پوستی، دردهای موضعی و … خواهد شد و این مشکلات به صورت خود به خودی اتفاق می‌افتد. در مورد ارتباط و دوستی با پسران هم همین طور است، تجربه های مکرر دوستی با پسران اثرات سوء در باورهای دختران دارد که زندگی و آینده و تصمیم گیری های آنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مانند: بدبینی به جنس مخالف و باورهایی مثل این که «همه پسرها خیانتکار و بی وفا هستند» یا «همه پسرها دوست دختر داشته و دارند و پسر سالم دیگر پیدا نمی شود»، نتیجه این افکار تردید شدید در انتخاب همسر است. ذهن دختر ناخودآگاه خواستگار خود را با این باورها، محک می‌زند و در دادن پاسخ مثبت و ازدواج تردید می‌کند. مشکل دیگر تنوع طلبی است، دختر خواستگار خود را با دوستان قبلی خود مقایسه می‌کند و البته همیشه هم این طور است که نکات منفی خواستگار را با نکات مثبت دوست پسران خود مقایسه می‌کند و در این مقایسه به این نتیجه می‌رسد که خواستگار فعلی، گزینه مناسبی نیست. پس به امید خواستگار بهتر بعدی، جواب منفی می‌دهد. دلسردی از زندگی و لذت هایی که هر کس با همسر خود باید آنها را تجربه کند، مشکل بعدی است. اولین شاخه گلی که هدیه می‌گیرد، صرف غذا در یک رستوران در فضایی گرم و پر محبت و … هم چون با دوست پسر تجربه شده است، جذابیت لازم را ندارد. ازدواج بر سه ستون اصلی صمیمیت، تعهد و شور، بنا می‌شود. این سه محور با هم عشق را ایجاد می‌کنند. شور همان جاذبه های جنس مخالف است، صمیمیت در برخوردها و ارتباطات بین فردی خود را نمایان می‌کند و تعهد هم روابط زن و شوهر را سامان می‌دهد. در رابطه دوست دختر و پسر، شور و صمیمت وجود دارد اما تعهد بسیار کم رنگ است. وقتی بنا به ازدواج می‌شود، فرد باید بتواند در مقابل همسر خود، خانه و خانواده، فرزندان، خانواده همسر، خانه داری و … تعهد لازم را به اجرا بگذارد. برای کسی که به صورت مکرر رابطه دوستی با جنس مخالف را تجربه کرده، قبول این تعهد سنگین است و با دلایل به ظاهر عقلانی و منطقی از زیر آن شانه خالی می‌کند.
دخترم، خداوند که خالق انسان و غرایز وی است، اگر حلال و حرامی برای ما گذاشته و معلوم کرده، نه برای زجر و آزار ما بلکه برای سعادت خود ما انسان هاست. در واقع نظام هستی بر رابطه علت و معلول و عقل بنا شده و هر فعلی اثر منطقی خود را دارد. پس حرام بودن رابطه با نامحرم در مواردی مثل رابطه های دوستی مرسوم در جامعه، به دلیل اثراتی است که در روح و روان فرد می‌گذارد و نتیجه منطقی آن، ناممکن شدن ازدواج است. یعنی خود فرد نمی تواند از بین خواستگاران خود انتخاب کند و در تردید و شک و بدبینی به جنس مخالف، دست و پا می‌زند و تازه پس از ازدواج هم این بدبینی ها ادامه دارد. همان گونه که خدواند در قرآن ذکر کرده، هر مشکلی که با آن مواجه شده ایم نتیجه اعمال خود ماست و نه بدخواهی یا انتقام جویی خداوند. بنابراین پاسخ شما این است که: «شما به دلیل روابط نادرستی که در قبل داشتید، در باورهایتان تغییراتی ایجاد شده و همین تغییرات انتخاب همسر و ازدواج را برای شما سخت کرده و فرصت ها را از دست داده اید، اما …» این اما بسیار مهم است، خداوند و نظام هستی را به گونه ای قرار داده که انسان تا زمانی که زنده است، فرصت جبران اشتباهات خود را داشته باشد. بنابراین ناامید نباشید، توبه در رحمتی است که خداوند برای بندگان به صورت همیشگی باز گذاشته و هرکس که بخواهد می‌تواند از این در وارد شود. توبه واقعی، پشیمانی از گناه و تصمیم جدی و مصرانه برای انجام ندادن آن خطا است. در این راستا فرد مورد آزمایش قرار می‌گیرد و زمینه تکرار برای او فراهم می‌شود که باید مراقبت کند تا دوباره به دام شیطان نیفتد. اما پشیمانی از گناه و این احساس که هرگز بخشوده نخواهند شد باعث می‌شود تا جوان، از یک زندگی سالم و شاداب فاصله بگیرد. در ابتدا شاید سعی کند که به نوعی گناه خود را جبران کند اما پس از چندی اغلب ناامیدی باعث می‌شود تا دست از همه چیز شسته و خود را یک بازنده ببیند. این احساس، احساس خطرناکی است چرا که کسی که چیزی برای باختن ندارد در هر قماری وارد می‌شود. شیطان ابتدا وسوسه می‌کند تا انسان به گناه بیفتد سپس بذر ناامیدی می‌پاشد تا از بازگشت مایوس گردد و بعد راه برای انجام هر گناهی باز می‌شود. در حالی که روایات بر غیر این باور، تاکید دارند:
حضرت علی علیه السلام می‌فرمایند: «هر کس توبه کند خداوند او را مى آمرزد و به جوارح او و جاى جاى زمین دستور داده مى شود که آبروى او را حفظ کنند و عیب‌هایش را بپوشانند و گناهانى که فرشتگان حافظ اعمال برایش نوشته‌اند از یاد آنان برده مى شود.»( میزان الحکمه/ ج2 /ص137)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: «همه آدمیان خطا می‌کنند و بهترین خطاکاران توبه کنندگانند.» (میزان الحکمه/ ج2 /ص121)
و در نهایت، امام باقر علیه السلام: «شاد شدن خداوند از توبه بنده‌اش بیشتر است تا شاد شدن مردى که در شبى تار شتر و ره توشه خود را گم کند و سپس آن را بیابد. خداوند از توبه بنده خود شادتر مى شود تا آن مرد که از پیدا کردن شتر خود شادمان مى گردد.» (میزان الحکمه/ ج2 /ص121)
در آیات قرآن هم به توبه و آثار آن در چند جا اشاره شده است اما شاید لطیف ترین آیه، آیه 53 از سوره زمر باشد: « قُلْ یَعِبَادِى الَّذِینَ أَسرَفُوا عَلى أَنفُسِهِمْ لا تَقْنَطوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوب جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» بگو: اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را مى آمرزد.
این آیه یکی از امیدبخش‌ترین آیات قرآن در مورد پذیرفتن توبه است. حضرت علی (ع) می‌فرمایند : در تمام قرآن آیه اى وسیع‌تر از این آیه نیست. دقت در نکات این آیه بسیار جالب است:
1 – تعبیر به یا عبادى (اى بندگان من!) آغازگر لطفى است از ناحیه پروردگار.
2 – تعبیر به اسراف به جاى ظلم و گناه و جنایت نیز لطف دیگرى است.
3 – تعبیر به على انفسهم که نشان مى دهد گناهان آدمى همه به خود او باز مى گردد، نشانه دیگرى از محبت پروردگار است. همان گونه که یک پدر دلسوز به فرزند خویش مى گوید: این همه بر خود ستم مکن!
4 – تعبیر به لا تقنطوا (مایوس نشوید) با توجه به این که قنوط در اصل به معنى مایوس شدن از خیر است به تنهائى دلیل بر این است که گنهکاران نباید از لطف الهى نومید گردند.
5 – تعبیر من رحمة الله بعد از جمله لا تقنطوا تاکید بیشترى بر این خیر و محبت مى باشد.
6 – هنگامى که به جمله ان الله یغفر الذنوب مى رسیم که با حرف تاکید آغاز شده و کلمه الذنوب (جمع با الف و لام) همه گناهان را بدون استثنا در بر مى گیرد، سخن اوج مى گیرد و دریاى رحمت مواج مى شود.
7 – هنگامى که جمیعا به عنوان تاکید دیگرى بر آن افزوده مى شود، امیدوارى به آخرین مرحله مى رسد.
8 و 9 – توصیف خداوند به غفور و رحیم که دو وصف از اوصاف امید بخش پروردگار است در پایان آیه جائى براى کمترین یاس و نومیدى باقى نمى گذارد. (تفسیر نمونه: تفسیری بر آیه 53 سوره زمر)
با این اوصاف آیا باز هم جایی برای نا امیدی باقیست !!!
این ها فقط چند نمونه از دریای رحمت الهی در قرآن کریم و روایت بود با جستجو در اینترنت با کلید واژه «توبه»، می‌توانید به نمونه های بیشتری دست پیدا کنید. توصیه می‌کنم در صورتی که خواستگاری داشتید، پیش از هر اقدامی به صورت حضوری با یک نفر مشاوره کنید. این فرد می‌تواند یک یا نفر از افراد خانواده تان باشد که به آنها اعتماد دارید یا یک نفر کارشناس و مشاور رسمی خانواده باشد. در هرصورت با توجه به وضعیتی که دارید بهتر است برای تصمیم گیری برای ازدواج به تنهایی اقدام نکنید واز دیگران کمک بگیرید. انشاالله ازدواج موفقی خواهید داشت. در پناه حق موفق باشید.