اگر مقصود شما «عرفان نظرى» باشد، براى کسب آن فراگیرى منطق، یک دوره فلسفه اسلامى و سپس برخى از متون عرفان نظرى- چون تمهید القواعد ابن ترکه یا فصوص الحکم ابن عربى- نیاز است.

امّا اگر منظور شما «عرفان عملى» است؛ در یک نگاه کلى با دو مرحله مى توان به مسیر عرفان عملى وارد شد:

مرحله نخست. کوشش در تحصیل علم کامل به صراط قرآنى است؛ یعنى، طریق ارائه شده در متون اسلامى را آن چنان که هست، بشناسد.

مرحله دوم. به همه آنچه ارائه شده، عمل کند و صراط مستقیم الى اللَّه را در همه ابعاد آن در پیش بگیرد. در هر دو مرحله، مطالعه متونى لازم و ضرورى است علاوه بر آنکه به دلیل پیچیدگى موضوع، سختى راه و ظرافت آن در هر دو مرحله، خود را از استادى مجرّب، موثق و مورد اطمینان بى نیاز نداند.

به هر حال همراهى مرشد و مرید در عرفان عملى ضرورى است.

در تمامى آنچه گفته شد، هیچ گاه از مدد جویى رسول اکرم صلى الله علیه و آله، امیرمؤمنان علیه السلام، حضرت زهرا علیها السلام و امامان علیهم السلام غافل نباید شد؛ زیرا «بهم فتح اللَّه و بهم یختم» «1»

، راه ورود و پایان، آن بزرگان هستند. مطمئن باشید اگر صادقانه با آن عزیزان روبه رو شوید، آنان نیز از سر صدق شما را در این راه کمک کرده و عنایت خود را مشمول حالتان قرار خواهند داد؛ به خصوص حضرت ولى عصر (عج) که امام حاضر و زمان ما است.

اى مهر! طلوع کن که خوابیم همه در هجر رخت در تب و تابیم همه

هر برزن و بام از رخت روشن و ما خفاش وشیم و در حجابیم همه «1»