قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
حضرت مریم، عیسی و روح القدس در مسیحیت
۱۳۹۳/۰۶/۱۶
–
۲۳۰۳ بازدید
اعتقاد مسیحیت در مورد حضرت مریم و حضرت مسیح و روح القدس چیست؟
جایگاه حضرت مریم در مسیحیت پروتستان:
انجیل لوقا 28:1 ( فرشته خداوند نزد او رفت و گفت: سلام بر تو، ای که بسیار مورد لطفی. خداوند با توست ) آیه ای که در بالا ملاحظه نمودید آغازگر مجادلات در مورد چرخه نجات در دوره نهضت اصلاحات دینی می باشد. در ادامه برای اشاره به جایگاه مریم در مسیحیت به این آیه باز میگردیم.
در بین اکثر الهیدانان مسیحی، کریگما یا همان روح حاکم بر کتب عهد جدید بر شخص عیسای قیام کرده تشکیل میدهد، لیکن بین فرقه های سنتی یعنی کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی با کلیساهای اصلاح شده در زمینه جایگاه مریم اختلاف فراوانی می باشد.
در تاریخ کلیسا، پس از روی کار آمدن مباحث مسیح شناسی و تثبیت جنبه لاهوتی و ناسوتی عیسی مسیح، عنوان (مادر خدا) را به این بانو دادند و خطاب نمودند حضرت مریم به عنوان، مادر خدا، یکی از نشانه های ایمان ارتودوکس قلمداد شد به این دلیل که نمایانگر اعتقاد مسیحیان به الوهیت و انسانیت عیسی مسیح مینمود.
پس از سپری شدن چند قرن ویژگیهایی مانند لقاح مطهر یا بکارت را در کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی به مریم نسبت دادند لیکن کلیساهای اصلاح شده پروتستان بنابر دلایلی که در زیر خواهد آمد این ویژگی ها را برای این بانو قائل نیست.
پس از بارور شدن نهضت اصلاحات و تلاش فرهنگی ای که اومانیستهای عصر اصلاحات از خود نشان دادند از جمله اراسموس رتردامی، مشخص شد که ترجمه وولگات کتاب مقدس که در آن زمان ترجمه رایج در کلیسا می بود، دارای اشتباهاتی در ترجمه اش می باشد و یکی از آن اشتباهات به آیه ای که در ابتدا آوردم مربوط می باشد.
در ترجمه وولگات متن آیه طوری ترجمه شده است که (مریم) را مخزن و منبع فیض معرفی می کند گویی که فیض از مریم تراوش می کند بدین سبب در الهیات کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی که بر مبنای ترجمه وولگات می باشد شاخه ای به نام (مریم شناسی) وجود دارد که به نقش و جایگاه مریم در اصول اعتقادی این کلیساها می پردازد.
همانطور که ملاحظه نمودید اشتباه در ترجمه کتاب مقدس و مبنای الهیات قرار گرفتن آن ترجمه مسبب شکل گیری آموزه ای شد که از نظر پروتستانها جایی در کتاب مقدس ندارد زیرا در متن یونانی، مریم را شخصی معرفی می کند که فیض و لطف خداوند شامل حالش شده است.
بحثی که ترجمه این آیه به وجود می آورد بدین شکل می باشد. اگر بر طبق ترجمه وولگات، مریم مخزن فیض است و فیض از وی جاری می شود پس تکریم و دعا به مریم جزء نیازهای دریافت نجات می باشد لیکن با توجه به ترجمه صحیح آیه که مریم را شخصی معرفی می کند که فیض خدا شامل حالش گردیده است، تکریم و دعا نمودن به این بانو در امر نجات و فیض جایگاهی در الهیات پروتستان که کار خود را با شعار( فقط کتاب مقدس) شروع کرد طبعا نخواهد داشت.
توجه داشته باشید کلیساهای سنتی ای که ویژگیهای خاصی را بر حضرت مریم قائل می باشد به سنت کلیسا استناد می کنند لیکن مفهوم کارکردی واژه سنت در بین کلیساهای سنتی و پروتستان متفاوت می باشد.
مریم در متن اناجیل:
در نظرگاه یهودی متی، مریم با توجه به نقش نامزدش یوسف معرفی می شود.
در نظرگاه انجیل مرقس که بر مبنای موعظه های پطرس رسول نوشته شده است در واقع مریم در مقابل ایمانداران قرار گرفته است ( باب3 آیات 33و34 )
در نظرگاه جهانشمول انجیل لوقا دقیقترین روایت در مورد مریم، مادر عیسی به چشم می خورد و در آنجا نیز تاکید بر شخص مریم نیست بلکه بر اراده خدا برای طفل مریم است.
در انجیل یوحنا از مریم تنها در هنگام مصلوب شدن عیسی سخن به میان می آید.
با توجه به عظمتی که اناجیل به مریم نداده اند جای سوال است که چرا هم اکنون در برخی محافل کلیسایی تکریم مریم و دعا به وی به عنوان شفیع و عاملی در چرخه نجات وجود دارد؟!
منابع:
1. مقدمه ای بر اصلاحات دینی، نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم.
2. آیین کاتولیک، نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم.
3. در آمدی بر الاهیات مسیحی، انتشارات روشن.
4. تاریخ تفکر مسیحی، نشر فروزان.
جایگاه حضرت عیسی (ع) در مسیحیت:
مسیحیان حضرت عیسی (ع) را خدا می دانند. این اصلی ترین رکن ایمان مسیحیت کنونی است که عیسی را خدای پسر و گاه پسر خدا می خواند. به نظر برخی از محققان، مسیحیان اولیه خدای یگانه را می پرستیدند و از قرن سوم به بعد انگاره تثلیث و الوهیت مسیح در مسیحیت راه یافت.
جایگاه روح القدس در مسیحیت:
عقیده مسیحیت در مورد روح القدس شرک آلود است. در کـتاب قاموس مقدس آمده: روح القدس اقنوم سوم از اقانیم ثلاثه الهیه خوانده شده است و آن را روح گـویند و مقدس گویند به واسطه اینکه قلوب مومنین را تقدس فرماید و به واسطه علاقه به خدا و مسیح او را روح اللّه و روح المسیح نیز مى گویند. تـفـسیر دیگرى که باز در همین کتاب آمده: اما روح القدس که تسلى دهنده ما مى باشد همانست که همواره ما را براى قبول و درک راستى و ایمان و اطاعت ترغیب مى فرماید. چـنـانـکه ملاحظه مى شود در این عبارات قاموس کتاب مقدس به دو معنى اشاره شده است یکى ایـنـکه روح القدس یکى از خدایان سه گانه است که موافق عقیده تثلیث است همان عقیده شرک آلودى که آن را از هر نظر مردود مى دانیم. (تفسیر نمونه ج 1 ص 340)
انجیل لوقا 28:1 ( فرشته خداوند نزد او رفت و گفت: سلام بر تو، ای که بسیار مورد لطفی. خداوند با توست ) آیه ای که در بالا ملاحظه نمودید آغازگر مجادلات در مورد چرخه نجات در دوره نهضت اصلاحات دینی می باشد. در ادامه برای اشاره به جایگاه مریم در مسیحیت به این آیه باز میگردیم.
در بین اکثر الهیدانان مسیحی، کریگما یا همان روح حاکم بر کتب عهد جدید بر شخص عیسای قیام کرده تشکیل میدهد، لیکن بین فرقه های سنتی یعنی کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی با کلیساهای اصلاح شده در زمینه جایگاه مریم اختلاف فراوانی می باشد.
در تاریخ کلیسا، پس از روی کار آمدن مباحث مسیح شناسی و تثبیت جنبه لاهوتی و ناسوتی عیسی مسیح، عنوان (مادر خدا) را به این بانو دادند و خطاب نمودند حضرت مریم به عنوان، مادر خدا، یکی از نشانه های ایمان ارتودوکس قلمداد شد به این دلیل که نمایانگر اعتقاد مسیحیان به الوهیت و انسانیت عیسی مسیح مینمود.
پس از سپری شدن چند قرن ویژگیهایی مانند لقاح مطهر یا بکارت را در کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی به مریم نسبت دادند لیکن کلیساهای اصلاح شده پروتستان بنابر دلایلی که در زیر خواهد آمد این ویژگی ها را برای این بانو قائل نیست.
پس از بارور شدن نهضت اصلاحات و تلاش فرهنگی ای که اومانیستهای عصر اصلاحات از خود نشان دادند از جمله اراسموس رتردامی، مشخص شد که ترجمه وولگات کتاب مقدس که در آن زمان ترجمه رایج در کلیسا می بود، دارای اشتباهاتی در ترجمه اش می باشد و یکی از آن اشتباهات به آیه ای که در ابتدا آوردم مربوط می باشد.
در ترجمه وولگات متن آیه طوری ترجمه شده است که (مریم) را مخزن و منبع فیض معرفی می کند گویی که فیض از مریم تراوش می کند بدین سبب در الهیات کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی که بر مبنای ترجمه وولگات می باشد شاخه ای به نام (مریم شناسی) وجود دارد که به نقش و جایگاه مریم در اصول اعتقادی این کلیساها می پردازد.
همانطور که ملاحظه نمودید اشتباه در ترجمه کتاب مقدس و مبنای الهیات قرار گرفتن آن ترجمه مسبب شکل گیری آموزه ای شد که از نظر پروتستانها جایی در کتاب مقدس ندارد زیرا در متن یونانی، مریم را شخصی معرفی می کند که فیض و لطف خداوند شامل حالش شده است.
بحثی که ترجمه این آیه به وجود می آورد بدین شکل می باشد. اگر بر طبق ترجمه وولگات، مریم مخزن فیض است و فیض از وی جاری می شود پس تکریم و دعا به مریم جزء نیازهای دریافت نجات می باشد لیکن با توجه به ترجمه صحیح آیه که مریم را شخصی معرفی می کند که فیض خدا شامل حالش گردیده است، تکریم و دعا نمودن به این بانو در امر نجات و فیض جایگاهی در الهیات پروتستان که کار خود را با شعار( فقط کتاب مقدس) شروع کرد طبعا نخواهد داشت.
توجه داشته باشید کلیساهای سنتی ای که ویژگیهای خاصی را بر حضرت مریم قائل می باشد به سنت کلیسا استناد می کنند لیکن مفهوم کارکردی واژه سنت در بین کلیساهای سنتی و پروتستان متفاوت می باشد.
مریم در متن اناجیل:
در نظرگاه یهودی متی، مریم با توجه به نقش نامزدش یوسف معرفی می شود.
در نظرگاه انجیل مرقس که بر مبنای موعظه های پطرس رسول نوشته شده است در واقع مریم در مقابل ایمانداران قرار گرفته است ( باب3 آیات 33و34 )
در نظرگاه جهانشمول انجیل لوقا دقیقترین روایت در مورد مریم، مادر عیسی به چشم می خورد و در آنجا نیز تاکید بر شخص مریم نیست بلکه بر اراده خدا برای طفل مریم است.
در انجیل یوحنا از مریم تنها در هنگام مصلوب شدن عیسی سخن به میان می آید.
با توجه به عظمتی که اناجیل به مریم نداده اند جای سوال است که چرا هم اکنون در برخی محافل کلیسایی تکریم مریم و دعا به وی به عنوان شفیع و عاملی در چرخه نجات وجود دارد؟!
منابع:
1. مقدمه ای بر اصلاحات دینی، نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم.
2. آیین کاتولیک، نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم.
3. در آمدی بر الاهیات مسیحی، انتشارات روشن.
4. تاریخ تفکر مسیحی، نشر فروزان.
جایگاه حضرت عیسی (ع) در مسیحیت:
مسیحیان حضرت عیسی (ع) را خدا می دانند. این اصلی ترین رکن ایمان مسیحیت کنونی است که عیسی را خدای پسر و گاه پسر خدا می خواند. به نظر برخی از محققان، مسیحیان اولیه خدای یگانه را می پرستیدند و از قرن سوم به بعد انگاره تثلیث و الوهیت مسیح در مسیحیت راه یافت.
جایگاه روح القدس در مسیحیت:
عقیده مسیحیت در مورد روح القدس شرک آلود است. در کـتاب قاموس مقدس آمده: روح القدس اقنوم سوم از اقانیم ثلاثه الهیه خوانده شده است و آن را روح گـویند و مقدس گویند به واسطه اینکه قلوب مومنین را تقدس فرماید و به واسطه علاقه به خدا و مسیح او را روح اللّه و روح المسیح نیز مى گویند. تـفـسیر دیگرى که باز در همین کتاب آمده: اما روح القدس که تسلى دهنده ما مى باشد همانست که همواره ما را براى قبول و درک راستى و ایمان و اطاعت ترغیب مى فرماید. چـنـانـکه ملاحظه مى شود در این عبارات قاموس کتاب مقدس به دو معنى اشاره شده است یکى ایـنـکه روح القدس یکى از خدایان سه گانه است که موافق عقیده تثلیث است همان عقیده شرک آلودى که آن را از هر نظر مردود مى دانیم. (تفسیر نمونه ج 1 ص 340)