امام علیّ (ع) فرمود: «إِذَا تَمَّ الْعَقْلُ نَقَصَ الْکَلَامُ»
ترجمه:
«هر گاه عقل کامل باشد، سخن کم گفته شود».
شرح:
کامل بودن عقل باعث کنترل قواى جسمانى و به کار بردن آنها به مقتضاى نظرات پسندیده و شایسته، و نیز سنجش بیشتر آنچه که از آن قوا به صورت گفتار و رفتار بروز مى کند، مى گردد، و این زحمت و شرایطى دارد که باعث کاستى سخن مى شود، بر خلاف آن که سخنان نسنجیده و بى توجه بر زبان آید.
(ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن میثم)، ج 5، ص 464 – 465 ، حکمت 63 )