۱۳۹۳/۰۶/۰۴
–
۴۶۶ بازدید
ایاایاتی وجود دارد که خطاب به پیامبر باشد ولی در اصل به او گفته تا دیگران بداند
با سلام و ادب و تشکر از ارتباط و اعتماد شما
1. مفسران برخی خطاب های قران به پیامبر را از موارد ایاک اعنى و اسمعى یا جارة: منظورم تویى ولى اى همسایه تو بشنو! شمرده اند .
2. مثلا در ایه 65 سوره مبارکه زمر خطاب به پیامبر ص امده است :
وَ لَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَ إِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ
به تو و همه انبیاى پیشین وحى شده که اگر مشرک شوى تمام اعمالت نابود مى شود، و از زیانکاران خواهى بود!
در اینجا این سؤال مطرح مى شود که مگر امکان دارد که انبیاى بزرگ الهى راه شرک پیش گیرند که آیه فوق با این لحن با آنها برخورد مى کند؟
پاسخ این سؤال روشن است: انبیا هرگز مشرک نخواهند شد، هر چند قدرت و اختیار بر این کار را دارند، و معصوم بودن به معنى سلب قدرت و اختیار نیست بلکه بالا بودن سطح معرفت آنها و ارتباط مستقیم و مستمرشان با مبدأ وحى مانع از این است که آنها حتى در یک لحظه فکر شرک به خود راه دهند، آیا طبیب هوشمند و حاذقى که از تاثیر یک ماده سمى بسیار خطرناک و کشنده به خوبى آگاه است هرگز ممکن است در حال اعتدال فکر خود را به آن آلوده سازد؟
هدف این است که از اهمیت خطر شرک به همگان گوشزد شود تا مردم بدانند وقتى خداوند با پیامبران بزرگش اینچنین سخن مى گوید تکلیف دیگران روشن است، و به تعبیر دیگر: این از قبیل ضرب المثل معروف عرب است ایاک اعنى و اسمعى یا جارة: منظورم تویى ولى اى همسایه تو بشنو!.
همین معنى در حدیثى از امام على بن موسى الرضا ع به هنگامى که مامون سؤال از آیاتى کرد نقل شده است که امام فرمود: منظور از اینگونه آیات امت است، هر چند مخاطب رسول خدا مى باشد .
تفسیر نمونه، ج 19، ص: 528
1. مفسران برخی خطاب های قران به پیامبر را از موارد ایاک اعنى و اسمعى یا جارة: منظورم تویى ولى اى همسایه تو بشنو! شمرده اند .
2. مثلا در ایه 65 سوره مبارکه زمر خطاب به پیامبر ص امده است :
وَ لَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَ إِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ
به تو و همه انبیاى پیشین وحى شده که اگر مشرک شوى تمام اعمالت نابود مى شود، و از زیانکاران خواهى بود!
در اینجا این سؤال مطرح مى شود که مگر امکان دارد که انبیاى بزرگ الهى راه شرک پیش گیرند که آیه فوق با این لحن با آنها برخورد مى کند؟
پاسخ این سؤال روشن است: انبیا هرگز مشرک نخواهند شد، هر چند قدرت و اختیار بر این کار را دارند، و معصوم بودن به معنى سلب قدرت و اختیار نیست بلکه بالا بودن سطح معرفت آنها و ارتباط مستقیم و مستمرشان با مبدأ وحى مانع از این است که آنها حتى در یک لحظه فکر شرک به خود راه دهند، آیا طبیب هوشمند و حاذقى که از تاثیر یک ماده سمى بسیار خطرناک و کشنده به خوبى آگاه است هرگز ممکن است در حال اعتدال فکر خود را به آن آلوده سازد؟
هدف این است که از اهمیت خطر شرک به همگان گوشزد شود تا مردم بدانند وقتى خداوند با پیامبران بزرگش اینچنین سخن مى گوید تکلیف دیگران روشن است، و به تعبیر دیگر: این از قبیل ضرب المثل معروف عرب است ایاک اعنى و اسمعى یا جارة: منظورم تویى ولى اى همسایه تو بشنو!.
همین معنى در حدیثى از امام على بن موسى الرضا ع به هنگامى که مامون سؤال از آیاتى کرد نقل شده است که امام فرمود: منظور از اینگونه آیات امت است، هر چند مخاطب رسول خدا مى باشد .
تفسیر نمونه، ج 19، ص: 528