بعضی افراد به تمسخر شبهه ای رو مطرح می کنند و میگویند پیامبر(ص) در پایان نماز به خودشان سلام می کردند، چطور این کار ممکن است؟

سلام نوعی درود و تحیت و احترام و بزرگداشت، و نوعی ذکر و طلب و دعا، و از اسامی خداوند است. انسان می بایست بطور همیشگی از خداوند برای خود و دیگران سلامتی طلب کند. در نماز رسول خدا(ص) در حقیقت شخصیت حقیقی پیامبر(ص) بر شخصیت معنوی و به اصطلاح امروزی شخصیت حقوقی که مقدس و متصل به ذات الهی است، سلام و درود می فرستد. بنابراین سلام و درود فرستادن بر خویشتن از جهات مختلف ایرادی ندارد. شواهدی قرآنی نیز در این زمینه موجود است؛ مانند اینکه قرآن کریم از زبان حضرت عیسی(ع) می‌فرماید: «وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا»؛[1] و سلام (خدا) بر من، در آن روز که متولّد شدم، و در آن روز که می‌میرم، و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد!همچنین در برخی مواقع انسان می‌تواند خود را مجازاً مخاطب و یا غایب قرار دهد، همان‌طور که در فرازی از دعا آمده است: «إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَاقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَکُّلِی عَلَیْک»؛[2] خدایا! خود را چنان می‌نگرم که گویا در برابرت ایستاده و آن توکّل نیکویى که بر تو دارم بر من سایه افکنده است. پانوشت:[1]. مریم، 33.
[2]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج 2، ص 686، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1409ق.
https://www.islamquest.net/fa/archive/fa30873