قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
در دهه 1950 شخصی به نام الویس پریسلی سبک جدیدی در موسیقی به نام «راک اند رول»[ Rock & Roll.] را ابداع نمود. این موسیقی حاصل ترکیب نوعی موسیقی آفریقایی با عنوان «بلوز» و موسیقی «پاپ» بود. در دهه 1960 این موسیقی که تا حدودی تند و خشن بود، دست مایه گروه های معترض دانشجویی قرار گرفت و سبک موسیقی خشن تری به نام «متال» را از دل «راک» به وجود آوردند. این گروه ها در ابتدا در آمریکا و در اعتراض به مسئله جنگ آمریکا علیه ویتنام، تشکیل شد و بعداً دامنه آن به کشورهای اروپایی نیز کشیده شد. این گروه ها آرمان های مناسبی همچون بهبود روابط انسانی، اعتدال در مسائل اخلاقی، اعتراض به سرمایه داری و اختلاف طبقاتی و حتّی معنویت خواهی را دنبال می نمودند. حرکت اعتراض آمیز این جنبش ها می توانست منجر به انقراض نظام لیبرال-سرمایه داری در غرب گردد، به همین جهت مراکز پنهانی قدرت در غرب همچون انجمنی به نام کمیته 300 و گروه های ماسونی وابسته به آن را بر آن داشت تا با اجرای یکی از طرح های پژوهشی خود به نام «مجموعه مطالعات عصر آکواریوس» که به سفارش مؤسسه روابط انسانی تاویستاک از مدّت ها قبل برای مقابله با چنین وضعیتی انجام شده بود، شروع به هدایت این اعتراضات به سمتی غیر از جهت آرمانی اوّلیه و صحیح این گروه ها نمودند،[ نک : کمیته 300 کانون توطئه جهانی.] که ترغیب این گروه ها به استفاده از موسیقی متال و استفاده از خشونت و مسائل غیراخلاقی در حرکت های اعتراضیشان یکی از ابزارهای هدایت نامحسوس بود، چرا که برای جلوگیری از وصول یک گروه به آرمان هایش کافی است شیوه نادرستی برای رسیدن به اهدافش را میان آن گروه ترویج نمود.
دست های پنهانی که این نمایش را هدایت می کردند، از نیمه دوم 1970، فاز جدیدی را در مهار این بحران آغاز نمودند و آن جهت دهی افکار ملت ها در شرایط ناامن و بحرانی بود. یکی از ابزارهای مهم در این فاز، طرح ایده شیطان پرستی بود، که به سرچشمه خلاقیت هنری و مهار انرژی جوانان و بازگشت آرامش به جامعه تبدیل گشت. البته ظرفیت های موسیقی متال برای رفتن به سمت شیطان گرایی را نباید ندیده گرفت. اعتراض به نهادهای اجتماعی و برهم زدن نظم، ابراز خشونت و کلمات رکیک در ترانه ها و از همه مهم تر اهانت به مقدسات؛ که شاید علت آن حمایت کلیسا از حکومت ها بود. زیرا در تفکّر مسیحی خداوند دین را به کلیسا سپرده و حکومت را به قیصر و از این رو دولت و حکومت نوعی تقدّس دارد و بنا به روش مسیح باید رنج را پذیرفت و اعتراض نکرد. با این تعالیم کلیسا، جوانان حق داشتند که زیر بار آن نروند، امّا اهانت به مقدسّات آن ها را در برابر شیطان پرستی نفوذپذیر کرد.
این دوران که مقارن با گسترش چشم گیر سیطره رسانه های صوتی و تصویری در دنیا بود، ظرفیت های جدیدی را ایجاد کرد تا مراکز پنهانی جریان ساز در آن زمان با ترفندهایی همچون کشاندن گروه های معترض موسیقی به استودیوها و تجاری نمودن آن ها و همچنین ستاره سازی از افراد این گروه ها، شهرت و ثروت هنگفت را به آنان هدیه دهند، و با این کار آرمان های والای این گروه ها همچون مخالفت با سرمایه داری و نظام طبقاتی را کاملاً واژگون نموده و این گروه ها را مبدّل به مبلغینی بزرگ برای ارزش های نظام سرمایه داری نمایند.
در اواخر دهه هفتاد این تبلیغات مؤثّر واقع شد و گروه های دیگر که دیدند بازار شیطان گرایی داغ است و راه رسیدن به شهرت و ثروت از آن می گذرد، داوطلبانه شیطان پرستی را برگزیدند. در آغاز پذیرش هویت شیطانی از سوی این گروه ها به استفاده از نماد ها، سبک، ادبیات و فضای شیطانی محدود می شد، که برای نمونه می توان به گروه های «متالیکا»، «منووار» و «رولینگ استون» و حتّی خود گروه «بلک سبث» اشاره کرد که به سبک های اسپیدمتال، ترش متال و پاور متال روی آوردند. بعد از آن به تدریج گروه ها و افرادی پیدا شدند که آشکارا از شیطان پرستی و حتّی حلول شیطان در خودشان سخن گفتند. این روند به پیدایش سبک های بلک متال، دث متال و متال صنعتی کشیده شد و گروه هایی مثل گروه «مرلین منسون»، «دیساید» و «امپرور» به وجود آمدند.
در سال های اخیر برگزاری جشنواره های متعدّدی نظیر «ووداستاک»[ .Woodstock.] و «اوزی فست» برای موسیقی راک و متال برگزار می شود و بعضی از شاخه های متال مثل «آلترناتیو متال» جشنواره های خاص دارند. گذشته از این ها به منظور شناسایی استعدادها و ادامه روند ستاره سازی و بازی ستاره های موسیقی جشنواره گروه های زیرزمینی از سال 2000 پایه گذاری شده که باعث جذب هر چه بیشتر جوانان به موسیقی شیطانی و شکل گیری این قبیل گروه ها در تمام کشورهای دنیا شده است.
ایجاد گروه های بومی در کشورهای مختلف برای نمونه گروه های بلک متال هلند، بلک متال نروژ و بازسازی گروه «قاتل خدا»[Deicide.] و گروه های دیگر در ایران، محصول این جشنواره ها و شور و هیجانی است که بین جوانان جهان به راه انداخته اند. و نیرویی را که می تواند به تغییر تمدن و سبک زندگی ظالمانه روزگار ما و تحوّل در تاریخ منجر شود، در جهت تثبیت سلطه خود و حفظ وضع موجود به کار گرفته اند.[ شیطان پرستی موجی در زمان حال یا طرحی برای آینده.]
دست های پنهانی که این نمایش را هدایت می کردند، از نیمه دوم 1970، فاز جدیدی را در مهار این بحران آغاز نمودند و آن جهت دهی افکار ملت ها در شرایط ناامن و بحرانی بود. یکی از ابزارهای مهم در این فاز، طرح ایده شیطان پرستی بود، که به سرچشمه خلاقیت هنری و مهار انرژی جوانان و بازگشت آرامش به جامعه تبدیل گشت. البته ظرفیت های موسیقی متال برای رفتن به سمت شیطان گرایی را نباید ندیده گرفت. اعتراض به نهادهای اجتماعی و برهم زدن نظم، ابراز خشونت و کلمات رکیک در ترانه ها و از همه مهم تر اهانت به مقدسات؛ که شاید علت آن حمایت کلیسا از حکومت ها بود. زیرا در تفکّر مسیحی خداوند دین را به کلیسا سپرده و حکومت را به قیصر و از این رو دولت و حکومت نوعی تقدّس دارد و بنا به روش مسیح باید رنج را پذیرفت و اعتراض نکرد. با این تعالیم کلیسا، جوانان حق داشتند که زیر بار آن نروند، امّا اهانت به مقدسّات آن ها را در برابر شیطان پرستی نفوذپذیر کرد.
این دوران که مقارن با گسترش چشم گیر سیطره رسانه های صوتی و تصویری در دنیا بود، ظرفیت های جدیدی را ایجاد کرد تا مراکز پنهانی جریان ساز در آن زمان با ترفندهایی همچون کشاندن گروه های معترض موسیقی به استودیوها و تجاری نمودن آن ها و همچنین ستاره سازی از افراد این گروه ها، شهرت و ثروت هنگفت را به آنان هدیه دهند، و با این کار آرمان های والای این گروه ها همچون مخالفت با سرمایه داری و نظام طبقاتی را کاملاً واژگون نموده و این گروه ها را مبدّل به مبلغینی بزرگ برای ارزش های نظام سرمایه داری نمایند.
در اواخر دهه هفتاد این تبلیغات مؤثّر واقع شد و گروه های دیگر که دیدند بازار شیطان گرایی داغ است و راه رسیدن به شهرت و ثروت از آن می گذرد، داوطلبانه شیطان پرستی را برگزیدند. در آغاز پذیرش هویت شیطانی از سوی این گروه ها به استفاده از نماد ها، سبک، ادبیات و فضای شیطانی محدود می شد، که برای نمونه می توان به گروه های «متالیکا»، «منووار» و «رولینگ استون» و حتّی خود گروه «بلک سبث» اشاره کرد که به سبک های اسپیدمتال، ترش متال و پاور متال روی آوردند. بعد از آن به تدریج گروه ها و افرادی پیدا شدند که آشکارا از شیطان پرستی و حتّی حلول شیطان در خودشان سخن گفتند. این روند به پیدایش سبک های بلک متال، دث متال و متال صنعتی کشیده شد و گروه هایی مثل گروه «مرلین منسون»، «دیساید» و «امپرور» به وجود آمدند.
در سال های اخیر برگزاری جشنواره های متعدّدی نظیر «ووداستاک»[ .Woodstock.] و «اوزی فست» برای موسیقی راک و متال برگزار می شود و بعضی از شاخه های متال مثل «آلترناتیو متال» جشنواره های خاص دارند. گذشته از این ها به منظور شناسایی استعدادها و ادامه روند ستاره سازی و بازی ستاره های موسیقی جشنواره گروه های زیرزمینی از سال 2000 پایه گذاری شده که باعث جذب هر چه بیشتر جوانان به موسیقی شیطانی و شکل گیری این قبیل گروه ها در تمام کشورهای دنیا شده است.
ایجاد گروه های بومی در کشورهای مختلف برای نمونه گروه های بلک متال هلند، بلک متال نروژ و بازسازی گروه «قاتل خدا»[Deicide.] و گروه های دیگر در ایران، محصول این جشنواره ها و شور و هیجانی است که بین جوانان جهان به راه انداخته اند. و نیرویی را که می تواند به تغییر تمدن و سبک زندگی ظالمانه روزگار ما و تحوّل در تاریخ منجر شود، در جهت تثبیت سلطه خود و حفظ وضع موجود به کار گرفته اند.[ شیطان پرستی موجی در زمان حال یا طرحی برای آینده.]