این گونه القاب و کنیه ها را خداوند یا رسول خدا و یا ولی خدا می دهند. و در میان مردم هم کم و بیش این رسم بوده و است که به بزرگان القاب و کنیه هایی که نشانگر عظمت آنها است، می دهند.
در مورد حضرت ابراهیم (ع) چون خداوند ایشان را خلیل خود نامید به آن بزرگوار خلیل الله یعنی دوست خدا می گویند.
قرآن در این باره می فرماید:« …و اتخذ الله ابراهیم خلیلا » ، ( سوره نساء آیه 125)
و در مورد حضرت امام حسین(ع) هم چون آن عزیز غرق در عبودیت خدا بود و فرزندانشان هم غرق در عبودیت خداوند بزرگ شده و در این راه به شهادت رسیدند، ابا عبد الله یعنی پدر بنده خدا گفته می شود .