در روایات زیادی به این مسأله اشاره شده است که نبی اکرم صلی الله علیه و آله افضل از جمیع مخلوقات است و بعد از ایشان، حضرت علی علیه السلام افضل از همه است و این به خاطر نبوت و یا امامت نیست چرا که دیگران نیز آنها را داشتند. نبوت و امامت منصب است ولی ولایت مقام و مرتبه وجود است. هیچ نبی یا امامی نیست که مگر اینکه ولی نیز هست. اما ممکن است کسی ولی باشد ولی امام یا پیامبر نباشد. مثل حضرت فاطمه(س) که صاحب ولایت است ولی امام و نبی نیست و درجات انسانها به درجات ولایت آنهاست. و ولایت یعنی مظهر اسمی از اسماء الهی بودن. اگر موجودی مظهر اسمی از اسماء الهی شد به واسطه آن مظهریت بر امور متعلق به آن اسم ولایت پیدا می کند. و می تواند در آنها تصرف تکوینی داشته باشد. جناب عزرائیل مظهر اسم ممیت است. فلذا بر هر چه که قابلیت مردن داشته باشد از این حیث ولایت دارد. حضرت عیسی مظهر اسم محیی شده بود. لذا به اذن خدا که صاحب اسم است مرده ها را زنده می کرد. جبرئیل مظهر اسم علیم است. فلذا هر که چیزی بیاموزد به واسطه جناب جبرئیل و ملائک تحت فرمان اوست. البته مظهریت نیز خود مراتب دارد. جبرئیل مظهر اسم علیم است. فرشتگان زیردست او نیز مظهر این اسمند ولی مظهریت جبرئیل اقوا از آنهاست. انبیاء هر کدام مظهر چندین اسم بوده و درجات ولایت آنها نیز وابسته به هم بوده است. اینکه در روایات آمده است، فلان نبی صاحب فلان تعداد از حروف اسم اعظم بود مراد همین است. در روایات آمده است که اهل بیت علیهم السلام به همه اسم اعظم عالمند جز یک حرف که مختص خداست. یعنی اهل بیت علیهم السلام مظهر کل اسم اعظمند، مظهر اسم اعظم جامع الله هستند اما چرا مظهریت افراد برای اسماء الهی متفاوت است؟ چرا اهل بیت مظهر همه اسماء حق شده اند و دیگر انبیاء مظهر برخی اسماء؟این مطلب مربوط به هندسه خلقت است. از اشرف به اخس و از اقوی به اضعف آغاز کرد. اولین مخلوق برترین مخلوق بود و مخلوق بعدی اضعف از او بود. هستی یک حقیقت دارای مراتب است. هر مرتبه معلول مرتبه قبلی است. هستی یک سلسله از علتها و معلولهاست که در صدر این سلسله خداست. و پایین ترین مرتبه آن ماده است. طبق روایات اولین مخلوق نور وجود نبی اکرم صلی الله علیه و آله بود و بعد از آن نور علی علیه السلام بود که از نور پیامبرصلی الله علیه و آله آفریده شد و بعد از او نور باقی اهل بیت بود. و بعد از آن نور انبیاء بود. اول عالم ربوبیت و عالم اسماء و صفات حق است و بعد از آن عالم عقل و بعد از آن عالم مثال یا برزخ و در آخر عالم ماده. موجودات از بالا به پایین سیر می کنند تا به عالم ماده می رسند و آن گاه در عالم ماده هر کسی استعداد بازگشت به مرتبه خود را دارد. همان مرتبه ای که از آن تنزل کرده است لکن بازگشت اختیاری است. آغاز عین نور است و سعادت ولی در بازگشت شخص یا با سعادت به مرتبه خود باز می گردد با با شقاوت. و چون اهل بیت علیهم السلام در این سلسله در صدرند صاحب ولایت تامّه نیز هستند و چون در صدر سلسله علل و معالیل هستند واسطه تمام تمام فیوضات نیز هستند. در قوس نزول واسطه فیضند و در قوس صعود صاحب شفاعت. حتی فیض نبوت نیز به واسطه اینها به سایر انبیاء رسیده است. کما اینکه هدایت به واسطه انبیاء به امتشان رسیده است. و قرآن که مظهر علم خداست عین وجود اهل بیت علیهم السلام است چرا که آنها مظهر علم خدا نیز هستند. و اساسا کتاب هر پیامبری، عین وجود خود او و نقشه وجودی اوست.