مخالفت کردن با حرف اشتباه، امری عقلانی است ونیز سکوت کردن در مقابل اشتباه پیروی کردن از آن است ، وپیروی از اشتباه درحالی که می داند اشتباه است! خلاف عقل است ، پس مخالفت نکردن با حرف اشتباه دیگران چیزی خلاف عقل است !
وظیفه ابتدایی انسان سلوک عقلانی است و برای سلوک عقلی نیاز به استاد خاص نیست، پس باید با مطالعه, تفکر، تحصیل علم و استفاده از علما و اساتیدی که در حوزه علوم دینی نقلی وعقلی تبحر دارند ،انسان به مرحله ای برسد که برای تمام اندیشه و باورها و اخلاق و اعمالش حجت داشته باشد.
شما باید تمام همت خود را مصروف سلوک عقلانی نمایید. سعی کنید در زمینه های عقاید و اخلاق و احکام عملی سطح مطالعات خود را بالا ببرید و تا می توانید اعمال خود را عالمانه و آگاهانه نمایید. برنامه شما تا چند سال مطالعه و تحقیق و آشنا شدن با دلیل و منطق عقاید و اخلاق و احکام اسلامی است! برای سلوک عقلانی لازم است خود شما سری به کتاب خانه یا کتاب فروشی ها بزنید و کتاب هایی را در بخش عقاید اسلامی و شیعی و تاریخ اسلام و شیعه و اخلاق اسلامی که با سن و سطح تحصیلی شما مناسب باشد پیدا و مطالعه نمایید. در این زمینه می توانید به روحانیون یا عالمانی که می شناسید مراجعه و مشورت بگیرید. در مورد احکام هم باید مرجع انتخاب کنید و اعمالی که انجام می دهید مستند به قول و فتوای مرجع دینی باشد. در سایت ما کتاب های اخلاقی فراوانی هست می توانید رجوع کنید.
دو نکته:
سلوک عقلانی هم شامل سلوک نظری می شود هم سلوک عملی . یعنی عمل کردن به حجت شرعی هم جزء سلوک عقلانی است لذا این مرحله صرفا شامل یادگیری و تفکر و تحقیق نمی شود و شامل عمل هم می گردد. عقل نظری و عقل عملی هر دو در این نوع سلوک دخیل هستند.
دوم اینکه این مرحله از سلوک بسیار مهم است و در حقیقت گردنه راه خدا است و سخت هم هست بنابراین هر چند سال هم طول بکشد مهم نیست مهم این است که انسان به حد نصابی از عقلانیت برسد و مطمئن شود که تمام اندیشه و اخلاق و عمل او مستند به حجت شرعی و عقلانی است.
نتیجه سلوک عقلانی قوت عقلانیت در انسان است که باعث می شود هوای نفس او کاملا تعدیل شده و تحت حکومت عقل قرار گیرد.کسی که اسیر نفس اماره و هوای نفس است هرگز نمی تواند به توحید عملی برسد و فانی در خداوند شود.