۱۳۹۳/۰۴/۰۷
–
۴۵ بازدید
معبودی به نام شیطان
وسوسه های شیطان و پیروی از او ماجرایی است که از زمان آفرینش حضرت آدم (ع) تا به امروز، انسان ها با آن دسته و پنجه نرم کرده اند. البته در طول زمان روش های پیروی از او تغییر کرده است. برای مثال شیطان پرستی یکی از مظاهر انحطاط اجتماعی، اخلاقی و دینی و نشانه ی دوری انسان از فطرت پاکش است تا آنجا که خداوند خطاب به همپیمانان ابلیس میفرماید: «اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ؛(۲) [این است جهنّمی که به شما وعده داده میشد،] پس اکنون در آن وارد شوید، به جرم آنکه کفر میورزیدید.»
معبودی به نام شیطان
وسوسه های شیطان و پیروی از او ماجرایی است که از زمان آفرینش حضرت آدم (ع) تا به امروز، انسان ها با آن دسته و پنجه نرم کرده اند. البته در طول زمان روش های پیروی از او تغییر کرده است. برای مثال شیطان پرستی یکی از مظاهر انحطاط اجتماعی، اخلاقی و دینی و نشانه ی دوری انسان از فطرت پاکش است تا آنجا که خداوند خطاب به همپیمانان ابلیس میفرماید: «اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ؛(2) [این است جهنّمی که به شما وعده داده میشد،] پس اکنون در آن وارد شوید، به جرم آنکه کفر میورزیدید.»
«ای فرزندان آدم! مگر با شما عهد نبسته بودم که شیطان را مپرستید؛ زیرا وی دشمن آشکار شماست و اینکه مرا بپرستید، این است راه راست و [او] گروهی انبوه از میان شما را سخت گمراه کرد، آیا تعقّل نمی کردید؟ این است جهنّمی که به شما وعده داده می شد»(1)
وسوسه های شیطان و پیروی از او ماجرایی است که از زمان آفرینش حضرت آدم (ع) تا به امروز، انسان ها با آن دسته و پنجه نرم کرده اند. البته در طول زمان روش های پیروی از او تغییر کرده است. برای مثال شیطان پرستی یکی از مظاهر انحطاط اجتماعی، اخلاقی و دینی و نشانه ی دوری انسان از فطرت پاکش است تا آنجا که خداوند خطاب به همپیمانان ابلیس میفرماید: «اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا کُنتُمْ تَکْفُرُونَ؛(2) [این است جهنّمی که به شما وعده داده میشد،] پس اکنون در آن وارد شوید، به جرم آنکه کفر میورزیدید.»
پیدایش شیطان پرستی
به گفته پژوهشگران آغاز شیطان پرستی به قرن یکم میلادی باز می گردد. در آن زمان برخی اقوام، شیطان را در قدرت و عظمت، همتای خداوند می دانستند.
اندیشه شیطان پرستی و تقدیس شیطان، در تعدادی از ادیان کهن آمده است. برخی از ادیان مانند تمدن کهن مصر، خدایان متعددی داشتند که آن خدایان نماینده شر بودند و مصریان برای در امان ماندن از شر او، قربانی های زیادی تقدیمش می کردند.
در کشورهای آسیای دور، شیاطین شب را می پرستیدند و کم کم تاریکی، نماد شر شد و نور، نماد نیکی و خیر. در بابل و آشور، اسطوره ها در مورد درگیری خدایان خیر و شر سخن می گویند (3)
افکار، آداب و رسوم و رفتار شیطان پرستان
1.آنها اعتقاد دارند که -نعوذ بالله- خداوند، هنگامی که شیطان از سجده کردن به آدم سرباز زد و او را از بهشت راند، به او ظلم کرده است و به همین دلیل شیطان پرستان، شیطان را شایسته تقدیر می دانند و او را نماد قدرت و اصرار به شمار می آورند. آنها همچنین شیطان را قدرت بزرگ می دانند، قدرتی که بشر را در زندگی به حرکت در می آورد.
2. آزاد گذاشتن عنان نفس برای انجام اعمال جنسی و شهوت پرستی و مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی. در توصیه های این گروه آمده است که عنان نفس خود را آزاد بگذار و در لذت غوطه ور شو و از شیطان پیروی کن، زیرا او دستورهای سخت به تو نمی دهد و فقط خواسته های تو را برآورده می سازد و تو را زنده و پویا می سازد. در حالی که بر اساس تعالیم اسلامی خداوند عالم هیچ گاه تکالیف سخت و خارج از توان انسان را، از او نمی خواهد.
3.آنها معمولا لباس های سیاه می پوشند و موهای خود را بلند نگه می دارند و تصویر صلیب شکسته یا ستاره شش ضلعی را بر سینه و دست خود خال کوبی می کنند. آنها از گردنبند سیاه که نقش ستاره پنج ضلعی را دارد و در وسط آن سه شیطان با دو شاخ پیچیده به سمت پشت وجود دارد، استفاده می کنند.
4.آنها به طرز نا معقولی، مراسم خود را در اماکن متروکه یا دور از مردم عادی انجام می دهند و عموماً بر دیوارهای محل برگزاری مراسم خود، اشکالی ترسناک مانند تصویر مار و جمجمه یا اشکال عجیب و غریب ترکیب حیوانات مختلف ترسیم می کنند.
5.آنها در جلسات و مراسم خود، موسیقی پر سر و صدای راک ( Hard Rock) پخش کرده و با نهایت ناامیدی مطالبی به شکل ترانه هایی که از مرگ و خودکشی ستایش می کند، می خوانند. آنها در مراسم های خود در استفاده از مشروبات الکلی و مواد مخدر زیاده روی می کنند و در این حالات، گاهی به چشیدن خون می پردازند. آنها معمولا برای این کار یک گربه یا سگ یا خروس را می کشند و عموماً آنها حیوانات سیاه را انتخاب می کنند و در حالی که آن حیوان زنده است، آن را تکه پاره می کنند وخون آن را به بدن خود می مالند.
6.برخی از آنها دست به خودکشی می زنند؛ زیرا از نظر آنان، آزادی و خودکشی حق آنان است و می گویند: انسان آزاد است که هر چه می خواهد، بخورد و هر چه می خواهد، بپوشد و هر وقت که دلش می خواهد، بمیرد. خود کشی از نظر آنان انتقال به جهان خوشبختی و رقص است و بسیار شبیه به یکی از ایستگاه هایی است که انسان آن را می پیماید. در حالی که طبق تعالیم همه ی ادیان خودکشی کاری قبیح و غیر عقلانی است و در هیچ دینی به این امر سفارش نشده است.(4)
7. دیگر عمل زشت و دور از انسانیت آنها نبش قبر و بیرون آوردن اجساد مردگان است. آنها در این حال بالای جسدی که آن را در آورده اند، به رقص و پایکوبی می پردازند. آنها در مورد این کار می گویند: آنها این کار را انجام می دهند تا سنگدل و قسی القلب شوند و عدم را با جان و دل احساس کنند و آن را تمرینی برای قتل می دانند، بدون آنکه هیچ احساس گناهی کنند و خم به ابرو بیاورند.
8.شیطان پرستان اخلاق را ضعف و مایه حمایت از ضعیفان می دانند. آنها می خواهند که اساس روابط مردم با هم سود جویی و لذت طلبی باشد و اخلاقیات را مانع بزرگی در این راه می دانند و آن را عامل حرکت و پیشرفت به شمار نمی آورند.
نهی از شیطان پرستی در روایات
علاوه بر هشدارهای قرآن کریم در آیات مختلف به دوری از شیطان و عدم پرستش او، خداوند پرستش غیر خودش را گناهی نابخشودنی (5) و مشرکان را پلیدترین مردم(6) معرفی کرده اند و می فرماید: “حقیقت این است که هر کس به خدا شرک ورزد، به یقین خداوند بهشت را بر او حرام می کند و جایگاهش آتش است؛ و ستم کاران یاورانی ندارند که آنان را از آتش رهایی بخشند.”(7)
در آخر بد نیست بدانید که همین موجود لعین در قیامت پشت انسان ها را خالی می کند و می گوید:
«… لَمَّا قُضِیَ الْأَمْرُ إِنَّ اللهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ وَ ما کانَ لِیَ عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لی فَلا تَلُومُونی وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ ما أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَ ما أَنْتُمْ بِمُصْرِخِیَّ إِنِّی کَفَرْتُ بِما أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمینَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ؛(8)
… کار از کار گذشت [و داوری صورت گرفت] در حقیقت خدا به شما وعده داد، وعده راست و من به شما وعده دادم و با شما خلاف کردم و مرا بر شما هیچ تسلّطی نبود، جز اینکه شما را دعوت کردم و اجابتم نمودید، پس مرا ملامت نکنید و خود را ملامت کنید. من فریادرس شما نیستم و شما هم فریادرس من نیستید، من به آنچه پیش از این مرا [در کار خدا] شریک می دانستید، کافرم. آری ستمکاران عذابی پردرد خواهند داشت.»
پی نوشت:
1. سورة اعراف (7)، آیة 27.
2. سوره یس (36)، آیه64
3. عبده الشیطان، حسن الباش، ص 17؛ به نقل از کتاب مطالعات قرآنی و روایی درباره جن، موسسه موعود، ص173
4. اظهار الحق، ص 177؛ عبده الشیطان، باش، ص 75؛ به نقل از همان
5. سوره نساء آیه 116
6. سوره توبه آیه 28
7. سوره مائده آیه 7
8. سوره ابراهیم (14)، آیه 22.
اریحا